Karabin Werder M1869: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
m infobox plus przeredagowanie |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{dopracować|źródła=2014-07}} |
{{dopracować|źródła=2014-07}} |
||
{{Broń palna infobox |
|||
| ⚫ | |||
|nazwa = Werder M1869 |
|||
|grafika = Werder-Gewehr-M1869-Bayern-AM.033360.png |
|||
|opis grafiki = |
|||
|alt grafiki = |
|||
|państwo = {{państwo|DE-BY|1806|Królestwo Bawarii}} |
|||
|wariant flagi = |
|||
|projektant = Johana Werder |
|||
|producent = |
|||
|rodzaj = [[karabin jednostrzałowy]] |
|||
|zasada działania = |
|||
|obsługa = |
|||
|prototypy = |
|||
|produkcja seryjna = 1869 – ? |
|||
|wyprodukowano = |
|||
|kaliber = 11 mm |
|||
|liczba luf = |
|||
|nabój = 11 × 50 mm R<br>11 × 60 mm R |
|||
|zasilanie = |
|||
|magazynek = |
|||
|taśma nabojowa = |
|||
|długość = |
|||
|wysokość = |
|||
|szerokość = |
|||
|długość lufy = |
|||
|długość linii celowniczej = |
|||
|masa broni = |
|||
|masa karabinu właściwego = |
|||
|masa podstawy = |
|||
|masa lufy = |
|||
|masa wyposażenia = |
|||
|Vo = |
|||
|Eo = |
|||
|masa pocisku = |
|||
|szybkostrzelność teoretyczna = |
|||
|szybkostrzelność praktyczna = |
|||
|zasięg maksymalny = |
|||
|zasięg skuteczny = |
|||
|przebijalność pancerza = |
|||
|siła spustu = |
|||
|platformy strzeleckie = |
|||
|użytkownicy = |
|||
|odmiany broni = |
|||
|commons = Werder-Gewehr M/1869 |
|||
}} |
|||
| ⚫ | |||
== Historia == |
== Historia == |
||
Do |
Do 1918 roku Bawaria była samodzielnym królestwem, które w 1871 r. dobrowolnie przystąpiło do II Rzeszy Niemieckiej ([[Cesarstwo Niemieckie|Cesarstwa Niemiec]]). |
||
Do czasu wystąpienia po stronie [[Królestwo Prus|Prus]] w [[Wojna francusko-pruska|wojnie z Francją]] armia Bawarii zachowywała całkowitą odrębność (inaczej niż siły zbrojne państw [[Związek Północnoniemiecki|Związku Północnoniemieckiego]] - w znacznym stopniu zintegrowane z armią Prus). |
|||
W |
W 1869 r. armia Bawarii przyjęła na uzbrojenie karabin konstrukcji '''Johanna L. Werdera''', zastępując przestarzałe [[karabin iglicowy|karabiny iglicowe]] ''Linder'' (ładowane odtylcowo amunicją w łusce papierowej). |
||
Konstrukcja Werdera opierała się rozwiązaniu karabinu [[Peabody|Peabody'ego]] z zamkiem w postaci opuszczanego bloku. Produkowany był także pistolet oparty na tych samych rozwiązaniach. |
Konstrukcja Werdera opierała się rozwiązaniu karabinu [[Peabody|Peabody'ego]] z zamkiem w postaci opuszczanego bloku. Produkowany był także pistolet oparty na tych samych rozwiązaniach. |
||
Ponieważ amunicja typu Werdera nie miała wystarczającej mocy przystosowano go do strzelania amunicją ''Mauser Scharfe Patronene M71'' (11 |
Ponieważ amunicja typu Werdera nie miała wystarczającej mocy przystosowano go do strzelania amunicją ''Mauser Scharfe Patronene M71'' (11 × 60 mm R) poprzez rozwiercenie komory, a tak przerobioną broń oznaczono jako '''M1869 ''Aptiertes'''''. Ten z kolei nabój okazał się zbyt mocny w wielu przypadkach powodując rozrywanie broni. Problem ten rozwiązano zmieniając lufę broni na lufę od karabinu [[karabin Mauser M1871|Mauser M1871]], tworząc karabin '''M1869 n.M. Werder'''. Mimo dużo większej niezawodności w porównaniu do poprzednich modeli, ''M1869 n.M. Werder'' był od 1877 roku zastępowany karabinami Mauser M1871, a później [[karabin Mauser M1871/84|Mauser M1871/84]]. |
||
== Opis konstrukcji == |
== Opis konstrukcji == |
||
Wersja z 13:27, 29 lis 2021
 |
Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Projektant |
Johana Werder |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
1869 – ? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
11 mm |
| Nabój |
11 × 50 mm R |
Werder M1869 – bawarski karabin jednostrzałowy konstrukcji Johanna L. Werdera konstruktora lokomotyw, narzędzi i broni.
Historia
Do 1918 roku Bawaria była samodzielnym królestwem, które w 1871 r. dobrowolnie przystąpiło do II Rzeszy Niemieckiej (Cesarstwa Niemiec).
Do czasu wystąpienia po stronie Prus w wojnie z Francją armia Bawarii zachowywała całkowitą odrębność (inaczej niż siły zbrojne państw Związku Północnoniemieckiego - w znacznym stopniu zintegrowane z armią Prus).
W 1869 r. armia Bawarii przyjęła na uzbrojenie karabin konstrukcji Johanna L. Werdera, zastępując przestarzałe karabiny iglicowe Linder (ładowane odtylcowo amunicją w łusce papierowej).
Konstrukcja Werdera opierała się rozwiązaniu karabinu Peabody'ego z zamkiem w postaci opuszczanego bloku. Produkowany był także pistolet oparty na tych samych rozwiązaniach.
Ponieważ amunicja typu Werdera nie miała wystarczającej mocy przystosowano go do strzelania amunicją Mauser Scharfe Patronene M71 (11 × 60 mm R) poprzez rozwiercenie komory, a tak przerobioną broń oznaczono jako M1869 Aptiertes. Ten z kolei nabój okazał się zbyt mocny w wielu przypadkach powodując rozrywanie broni. Problem ten rozwiązano zmieniając lufę broni na lufę od karabinu Mauser M1871, tworząc karabin M1869 n.M. Werder. Mimo dużo większej niezawodności w porównaniu do poprzednich modeli, M1869 n.M. Werder był od 1877 roku zastępowany karabinami Mauser M1871, a później Mauser M1871/84.
Opis konstrukcji
Pomimo tego, że konstrukcja karabinu Werdera bazowała na projekcie Peabody'ego, zastosowano w nim wiele rozwiązań bardzo nowatorskich i pomysłowych biorąc pod uwagę, że pierwszy jej egzemplarz zbudowano w lipcu 1869 roku.
W karabinie zastosowano dwa języki spustowe z których jeden służył do strzelania, natomiast drugi umieszczony z przodu i wygięty w przeciwną stronę niż normalnie używany był do przeładowywania. Zamek miał postać stalowego bloku umocowanego na zawiasie, który opuszczał się po naciśnięciu (popchnięciu) drugiego języka spustowego jednocześnie wyrzucając wystrzeloną łuskę. Po włożeniu naboju do komory nabojowej blok zamka unosił się do połowy normalnej wysokości ryglując komorę. Po odwiedzeniu kurka blok unosił się do końca umożliwiając oddanie strzału. Sam blok zamkowy pełnił również funkcję bezpiecznika uniemożliwiającego oddanie strzału przypadkowego na skutek wstrząsu lub uderzenia w broń jeśli kurek nie został odwiedziony.
Zastosowane rozwiązanie zamka umożliwiało bardzo szybkie strzelanie, także z pozycji leżącej. Dzięki szybkości przeładowywania karabin zyskał nazwę Bawarskiej błyskawicy (Bayerische Blitz).