Guárico: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Jednostka administracyjna infobox}}
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania
Linia 34: Linia 34:
'''Guárico''' ([[język hiszpański|hiszp.]] ''Estado Guárico'') – jeden z 23 [[Stan (podział administracyjny)|stanów]] [[Wenezuela|Wenezueli]]. Stolicą stanu jest miasto [[San Juan de Los Morros]].
'''Guárico''' ([[język hiszpański|hiszp.]] ''Estado Guárico'') – jeden z 23 [[Stan (podział administracyjny)|stanów]] [[Wenezuela|Wenezueli]]. Stolicą stanu jest miasto [[San Juan de Los Morros]].


Stan Guárico zajmuje powierzchnię 64 986 km², a w roku [[2011]] liczył 747 739 mieszkańców<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.redatam.ine.gob.ve/Censo2011/index.html | opublikowany = Instituto Nacional de Estadística | data dostępu = 26 września 2014 | tytuł = Censo 2011}}</ref>. Dla porównania, w 1970 było ich 347,1 tys.{{r|pwn}}
Stan Guárico zajmuje powierzchnię 64 986 km², a w roku [[2011]] liczył 747 739 mieszkańców<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.redatam.ine.gob.ve/Censo2011/index.html | opublikowany = Instituto Nacional de Estadística | data dostępu = 2014-09-26 | tytuł = Censo 2011}}</ref>. Dla porównania, w 1970 było ich 347,1 tys.{{r|pwn}}


Stan znajduje się na [[Nizina Orinoko|Nizinie Orinoko]], toteż w większości zajmują go niziny; na północy [[Góry Karaibskie]]. Przebiegają przez niego liczne rzeki. Wydobywa się ropę naftową i [[gaz ziemny]]; rurociągi prowadzą do [[Caracas]] i [[Puerto la Cruz]]. Do tego ekstensywna hodowla bydła i trzody chlewnej. Uprawiana jest [[bawełna (roślina)|bawełna]], ryż, kukurydza, warzywa, [[trzcina cukrowa]], [[tytoń (roślina)|tytoń]], [[kawowiec|kawa]], drzewa owocowe{{r|pwn}}.
Stan znajduje się na [[Nizina Orinoko|Nizinie Orinoko]], toteż w większości zajmują go niziny; na północy [[Góry Karaibskie]]. Przebiegają przez niego liczne rzeki. Wydobywa się ropę naftową i [[gaz ziemny]]; rurociągi prowadzą do [[Caracas]] i [[Puerto la Cruz]]. Do tego ekstensywna hodowla bydła i trzody chlewnej. Uprawiana jest [[bawełna (roślina)|bawełna]], ryż, kukurydza, warzywa, [[trzcina cukrowa]], [[tytoń (roślina)|tytoń]], [[kawowiec|kawa]], drzewa owocowe{{r|pwn}}.

Wersja z 06:09, 7 kwi 2022

Guárico
stan
Herb Flaga
Herb flaga stanu Guárico
Dewiza: Si amas la libertad, ven a mis pampas
(Jeśli kochasz wolność, przybądź na moje równiny)
Państwo

 Wenezuela

Siedziba

San Juan de los Morros

Data powstania

1900

Gubernator

Eduardo Manuitt
2004 - 2007

Powierzchnia

64 986 km²

Populacja (2011)
• liczba ludności


747 739

Położenie na mapie Wenezueli
Położenie na mapie
Strona internetowa

Guárico (hiszp. Estado Guárico) – jeden z 23 stanów Wenezueli. Stolicą stanu jest miasto San Juan de Los Morros.

Stan Guárico zajmuje powierzchnię 64 986 km², a w roku 2011 liczył 747 739 mieszkańców[1]. Dla porównania, w 1970 było ich 347,1 tys.[2]

Stan znajduje się na Nizinie Orinoko, toteż w większości zajmują go niziny; na północy Góry Karaibskie. Przebiegają przez niego liczne rzeki. Wydobywa się ropę naftową i gaz ziemny; rurociągi prowadzą do Caracas i Puerto la Cruz. Do tego ekstensywna hodowla bydła i trzody chlewnej. Uprawiana jest bawełna, ryż, kukurydza, warzywa, trzcina cukrowa, tytoń, kawa, drzewa owocowe[2].

Gminy i ich siedziby

  1. Camaguán (Camaguán)
  2. Chaguaramas (Chaguaramas)
  3. El Socorro (El Socorro)
  4. Francisco de Miranda (Calabozo)
  5. José Félix Ribas (Tucupido)
  6. José Tadeo Monagas (Altagracia de Orituco)
  7. Juan Germán Roscio (San Juan de Los Morros)
  8. Julián Mellado (El Sombrero)
  9. Las Mercedes (Las Mercedes)
  10. Leonardo Infante (Valle de la Pascua)
  11. Ortiz (Ortiz)
  12. Pedro Zaraza (Zaraza)
  13. San Gerónimo de Guayabal (Guayabal)
  14. San José de Guaribe (San José de Guaribe)
  15. Santa María de Ipire (Santa María de Ipire)

Przypisy

  1. Censo 2011. Instituto Nacional de Estadística. [dostęp 2014-09-26].
  2. a b Encyklopedia Powszechna PWN. T. 2. G-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 139.