Stanisław Kowalewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kowalewski
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1918
Brwinów

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 2003
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Kowalewski (ur. 16 marca 1918 w Brwinowie k. Warszawy, zm. 24 grudnia 2003 w Warszawie) – polski prozaik, autor utworów dla młodzieży oraz sztuk scenicznych, scenarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Stanisława Antoniego Kowalewskiego h. Dołęga (1864–1941) i Janiny Karoliny ze Świerczyńskich h. Ostoja (1877–1966)[1]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował w roku 1935. W 1939 r. uczestniczył w kampanii wrześniowej, w walkach w obronie Warszawy.

Debiutował w 1947 r. na łamach prasy literackiej jako prozaik.

W 1981 r. otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów[2].

Był mężem Zofii z Szerękowskich (1917–1997)[1].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • A jeśli powiem nie
  • A kiedy wejdziesz w las (1971)
  • Andrzej (1976; seria „Portrety”)
  • Bliżej jutra
  • Czarne okna (1961)
  • Czary i oczarowania
  • Donna Kamelia
  • Dzikie ptaki lecą najdalej (1970; opowiadanie)
  • Idol
  • Jabłko Parysa
  • Jerzy (1979; seria „Portrety”)
  • Jutro jeszcze dalej niż dziś i inne opowiadania (1976)
  • Laura z oddali
  • Lot nad światem
  • Maja (1977; seria „Portrety”)
  • Miłosne zasadzki
  • Nadliczbowy
  • Nie ma ceny na miód akacjowy (1973)
  • Niedostatecznie (1955)
  • Odwiedziny o zmierzchu (1979)
  • Ofiarowanie (1947; opowiadania, dla dorosłych)
  • Pierwsza miłość (1956; opowiadanie)
  • Podmiejska ballada i inne romanse
  • Podróże małego Sindbada (1962)
  • Rykoszet (1979)
  • Strach ma wielkie oczy (1979; cykl „Zaufajcie wujowi Antoniemu”)
  • Ślady białego księżyca (1963; w 1974 wydanie 4 w serii Biblioteka młodych)
  • Uciekinier (1971)
  • Umykający ślad
  • W podróży nocą
  • Wieczór u Padyszacha (1974; opowiadania)
  • Wuj Antoni i asystenci (1977; cykl „Zaufajcie wujowi Antoniemu”)
  • Zagubione, odnalezione
  • Załoga Elżbiety
  • Zaufajcie wujowi Antoniemu
  • Zdumienie (2016; Grafini DTP, Brwinów - wspomnienie harcerskiego obozu 1934)
  • Żelazny (1970)

Scenariusze[2][edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Stanisław Kowalewski, geni_family_tree, 16 marca 1918 [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  2. ↑ a b c Stanisław Kowalewski w bazie filmpolski.pl
  3. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Kowalewski&oldid=71607671”