Stanisław Dawidziuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Dawidziuk
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk społecznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1974 – nauki o polityce
Wojskowa Akademia Polityczna im. Feliksa Dzierżyńskiego

Habilitacja

2015
Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu i Pracy Socjalnej św. Elżbiety w Bratysławie

prezydent Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie

Stanisław Dawidziuk – polski pedagog, doktor habilitowany nauk społecznych, były rektor, a następnie prezydent Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie, specjalność naukowa: przedsiębiorczość.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1965 ukończył na Uniwersytecie Warszawskim studia na kierunku pedagogika. W 1974 na Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o polityce[1]. Był lektorem KC PZPR. W pierwszej połowie lat 80. został skazany na 4 lata pozbawienia wolności za łapówkarstwo i bezprawne umożliwienie uzyskania dyplomu ukończenia studiów, m.in. poprzez fałszowanie podpisów innych wykładowców. Na wolność wyszedł w 1987 r.[2] W 2015 nadano mu w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu i Pracy Socjalnej św. Elżbiety w Bratysławie stopień doktora habilitowanego nauk społecznych[1].

Został rektorem, prezydentem oraz profesorem nadzwyczajnym w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie[1].

Pomimo wyroku i nieprawidłowości wykazanych przez NIK podczas kontroli w Wyższej Szkole Menadżerskiej[2], w 2005 r. prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. W 2013 r. prezydent Bronisław Komorowski pozbawił go tego orderu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dr hab. Stanisław Dawidziuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-11-26].[martwy link]
  2. a b Stanisław Dawidziuk – rektor aferalny, odznaczony za „wybitne zasługi w pracy dydaktycznej i naukowej” [online], Lustracja i weryfikacja naukowców PRL, 8 stycznia 2009 [dostęp 2020-11-08].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 sierpnia 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1018).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 sierpnia 2013 r. o pozbawieniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 822).