Stanisław Król (inżynier)

Stanisław Król

Data i miejsce urodzenia	1943 Opatowiec
Data i miejsce śmierci	31 maja 2007 Opole
doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: inżynieria materiałowa, korozja metali i stopów, metaloznawstwo, obróbka cieplna
Alma Mater	Politechnika Śląska
Doktorat	1974
Habilitacja	29 kwietnia 1996
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu Politechnika Opolska
Odznaczenia

Stanisław Król (ur. 1943 w Opatowcu, zm. 31 maja 2007 w Opolu) – polski inżynier mechanik, specjalizujący się w inżynierii materiałowej, korozji metali i stopów, metaloznawstwie, obróbce cieplnej; nauczyciel akademicki związany z Politechniką Opolską.

Życiorys

Był absolwentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Bezpośrednio po ukończeniu studiów związał się zawodowo z Wyższą Szkołą Inżynieryjną w Opolu (od 1996 roku Politechnika Opolska). W 1974 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, broniąc pracę z zakresu inżynierii materiałowej na swojej macierzystej uczelni. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej uzyskał w 1996 roku na podstawie rozprawy pt. Mechanizm i kinetyka utleniania tytanu oraz wybranych stopów tytanu.

Pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji na Politechnice Opolskiej, w tym zastępcy dyrektora do spraw studenckich Instytutu Budowy Maszyn w WSI w Opolu (1975–1978), prodziekana do spraw studenckich (1978–1984 i 1995–1998), a następnie dziekana Wydziału Mechanicznego PO (1999–2002) oraz kierownika Katedry Materiałoznawstwa i Technologii Bezwiórowych PO (od 2000 roku).

W uznaniu swoich zasług był wielokrotnie odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954), Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem VUT Brno, Honorową Odznaką „Zasłużonemu Opolszczyźnie”, Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz wielokrotnie Nagrodami Rektora Politechniki Opolskiej i Politechniki Śląskiej. Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów jednomyślnie zakwalifikowała wniosek Rady Wydziału Mechaniczno-Technologicznego Politechniki Śląskiej o nadaniu tytułu profesora zwyczajnego w 2007, jednak nie zdołał otrzymać tego stanowiska ze względu na swoją śmierć w 2007 roku.

Dorobek naukowy

Uchodził za autorytet naukowy w zakresie inżynierii materiałowej i procesów degradacji materiałów metalowych. Zgromadził ogromny dorobek naukowy, będąc autorem 5 skryptów akademickich i monografii naukowych oraz blisko 160 publikacji naukowych, w tym kilkunastu w czasopismach o światowym obiegu („British Corrosion Journal”, „Practical Metallography”, „Journal of Materials Processing Technology”), a także współautorem 4 patentów, najczęściej wdrożonych w przemyśle. Wypromował kilkudziesięciu inżynierów i magistrów oraz dwóch doktorów.

Bibliografia

• Dr hab. inż. Stanisław Król, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-20] .
• Wiadomości Uczelniane Politechniki Opolskiej nr 13 (162), maj-czerwiec 2007, s. 14.