Stanisław Pękala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Pękala
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1887
Brzozowa Gać

Data i miejsce śmierci

10 września 1939
Kurów

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 14 lutego 1919
do 27 listopada 1922

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie”

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Stanisław Pękala (ur. 5 kwietnia 1887 w Brzozowej Gaci, zm. 10 września 1939 w Kurowie) – polski urzędnik samorządowy i działacz ludowy związany z Kurowem, poseł na Sejm Ustawodawczy (1919–1922).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę elementarną. Był właścicielem gospodarstwa we wsi Bronisławka w powiecie puławskim guberni lubelskiej. Zaangażowany w działalność antycarską, w 1903 kolportował pismo „Polak”, zaś w latach 1905–1908 był członkiem Organizacji Bojowej PPS. Jego bracia Piotr, Mikołaj i Ignacy, również działający w ruchu socjalistycznym, zostali rozstrzelani w Puławach w 1906. Sam Stanisław Pękala znajdował się do 1914 pod dozorem policyjnym. W czasie I wojny światowej został instruktorem i komendantem plutonu Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1918 aresztowany przez Austriaków za udział w protestach przeciwko terytorialnemu okrojeniu państwa polskiego. Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920. Jako jeden z 10 posłów na Sejm Ustawodawczy z województwa lubelskiego, był członkiem Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie w 1920[1]. W niepodległej Polsce członek Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”, Stronnictwa Chłopskiego i Stronnictwa Ludowego. W latach 1919–1922 wykonywał mandat posła na Sejm Ustawodawczy wybranego z okręgu Lublin, w latach 1918–1919 był także wójtem Kurowa. W 1925 współzakładał Gminną Kasę Pozyczkowo-Oszczędnościową, w której do wybuchu II wojny światowej był członkiem komisji rewizyjnej. W latach 1931–1933 zasiadał w zarządzie powiatowym Stronnictwa Ludowego w Puławach, jednak na skutek walk wewnątrzpartyjnych został wykluczony z tego ugrupowania. W 1936 zamieszkał w miejscowości Kolonia Podbórz. Zginął 10 września 1939 w wyniku bombardowania niemieckiego.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości (1937)[2] oraz Krzyżem POW.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 419
  2. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Pękala, w: Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939: słownik biograficzny. T. 4. M-P, Piotr Majewski; red. nauk. Grzegorz Mazur; Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2009, s. 351–352