Stanisław Stoiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Stoiński
Doktor habilitowany nauk matematycznych
Specjalność: analiza matematyczna
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Doktorat

1974 – matematyka
UAM

Habilitacja

1990 – matematyka
UAM

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Stanisław Kazimierz Stoińskipolski matematyk, doktor habilitowany nauk matematycznych. Specjalizuje się w analizie matematycznej. Emerytowany Profesor nadzwyczajny na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stopień naukowy doktora uzyskał w 1974 na podstawie pracy pt. Funkcje prawie okresowe względem metryki Hausdorffa, przygotowanej pod kierunkiem prof. Juliana Musielaka. Habilitował się w 1990 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Zastosowanie przestrzeni modularnych w teorii aproksymacji. Pracuje jako profesor nadzwyczajny w Zakładzie Teorii Funkcji Rzeczywistych WMiI UAM[1][2][3]. Jest autorem podręcznika Funkcje prawie okresowe (Wydawnictwo Naukowe UAM 2008, ISBN 978-83-232-1919-4). Artykuły publikował w takich czasopismach jak m.in. "Commentationes Mathematicae", "Functiones et Approximatio", "Annales Societatis Mathematicae Polonae" oraz "Fasciculi Mathematici"[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr hab. Stanisław Kazimierz Stoiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-04-28].[martwy link]
  2. Zakład Teorii Funkcji Rzeczywistych. wmi.amu.edu.pl. [dostęp 2016-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)].
  3. Pracownicy. wmi.amu.edu.pl. [dostęp 2016-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-20)].
  4. Stoiński, Stanisław. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-04-28].
  5. author:"S Stoiński" (publikacje). scholar.google.pl. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).