Stanisław Szuber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Józef Szuber
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1891
Sanok

Data i miejsce śmierci

8 lutego 1930
Krzemieniec

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Krzemieniec

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola

Stanisław Józef Szuber (ur. 20 listopada 1891 w Sanoku, zm. 8 lutego 1930 w Krzemieńcu) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 października[1][2] lub 20 listopada 1891[3] w Sanoku, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii[4]. Był synem Józefa (woźny C. K. Dyrekcji Skarbu w Sanoku)[1][2]. W 1910 złożył maturę w c. k. Gimnazjum w Sanoku[5].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Pułku Piechoty Nr 84[6][7][8]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[9]. Później został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu porucznika[10]. Na stopień nadporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów piechoty[11]. Po rozpadzie Monarchii Austro-Węgierskiej służył we Włoszech w Pułku Piechoty im. Zawiszy Czarnego, a po wcieleniu tego oddziału do Armii Polskiej we Włoszech w 19 Pułku Strzelców Polskich, który później został przemianowany na 4 Pułk Strzelców Podhalańskich[12]. Po przybyciu jednostki do Skierniewic „położył wielkie zasługi w pracy nad bojowym wyszkoleniem pułku”[12]. Od 26 września 1919 do 9 sierpnia 1920 walczył na wojnie z bolszewikami[12]. Wziął udział we wszyskich bitwach pułku dowodząc kompanią, a następnie batalionem[12].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 4 psp w Cieszynie[13][14] m.in. na stanowisku dowódcy I batalionu[12]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 758. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W 1923 pełnił obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego 4 psp w Bielsku[16], a w 1924 adiutanta pułku[17]. 3 maja 1926 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 75. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18]. We wrześniu tego roku został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[19]. W listopadzie 1927 został przeniesiony do 22 Pułku Piechoty w Siedlcach na stanowisko dowódcy II batalionu[20][21][22]. W marcu 1929 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Krzemieniec na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika I referatu administracji rezerw[23]. Zmarł 8 lutego 1930 w Krzemieńcu[24].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Był przedstawiony do odznaczenia Orderem Virtuti Militari[29].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 583.
  2. a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1908/1909 (zespół 7, sygn. 48). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 782.
  3. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 179.
  4. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-28].
  5. Sprawozdanie 1910 ↓, s. 68, 85.
  6. Ranglisten 1916 ↓, s. 437.
  7. Ranglisten 1917 ↓, s. 582.
  8. a b c d e f Ranglisten 1918 ↓, s. 740.
  9. Ranglisten 1916 ↓, s. 235.
  10. Ranglisten 1917 ↓, s. 117.
  11. Ranglisten 1918 ↓, s. 157.
  12. a b c d e Kolekcja ↓, s. 5.
  13. Spis oficerów 1921 ↓, s. 233.
  14. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 332, 355.
  15. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 50.
  16. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 385, 411.
  17. Kolekcja ↓, s. 2.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 10 września 1926 roku, s. 298.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 298, tu ogłoszono przeniesienie do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach na stanowisko dowódcy III batalionu.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 355, tu ogłoszono sprostowanie.
  22. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 38, 179.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 231.
  25. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  26. M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381.
  27. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-28].
  28. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-28].
  29. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]