Stanisław Hyjek

Stanisław Hyjek
„Boryna”
	sierżant
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1895 ; Czajkowa
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1915 ; okolice Wysokiego Litewskiego
	Przebieg służby
Lata służby	1914-1915
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Piechoty
Stanowiska	zastępca dowódcy plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; (bitwa pod Krzywopłotami; bitwa pod Łowczówkiem; bitwa pod Żernikami; bitwa pod Jastkowem)
	Odznaczenia

Stanisław Hyjek ps. „Boryna” (ur. 1 maja 1895 w Czajkowej, zm. 23 sierpnia 1915 nad rzeką Rośnią k. Wysokiego Litewskiego^[a]) – sierżant Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 maja 1895 w Czajkowej, w rodzinie Walentego i Anny z Dudzików^[1]. Ukończył gimnazjum w Mielcu i tam też zdał maturę, po czym podjął pracę jako urzędnik pocztowy w Tarnobrzegu. Należał do organizacji „Zarzewie”, „Związek Jastrzębi” i „Przebojem”, działał również w skautingu. Od 1912 roku członek Polskich Drużyn Strzeleckich, w których zajmował stanowisko dowódcy plutonu organizacji studenckiej w Mielcu.

Od 4 sierpnia 1914 w Legionach Polskich z przydziałem na zastępcę dowódcy plutonu w 2 kompanii VI baonu 1 pułku piechoty. Uczestnik bitew pod Krzywopłotami, Łowczówkiem, Żernikami i Jastkowem. W toku walk mianowany sierżantem. Za wykazane podczas służby poświęcenie i odwagę został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari^[1]^[2]. Poległ nad rzeką Rośnią koło Wysokiego Litewskiego podczas pościgu za uciekającymi wojskami rosyjskimi^[b]. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Wysokim Litewskim. Nie założył rodziny^[1]^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7212 – 17 maja 1922^[3]
Krzyż Niepodległości – 19 grudnia 1930 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[4]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
Złoty Krzyż Zasługi^[2]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że Stanisław Hyjek poległ w dniu 28 sierpnia 1915 roku.
↑ W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że został zabity podczas patrolu bojowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Polak (red.) 1993 ↓, s. 75.
↑ ^a ^b ^c ^d Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku ↓.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 6.
↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918. Stanisław Hyjek „Boryna”. [dostęp 2020-04-25].

[1] W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że Stanisław Hyjek poległ w dniu 28 sierpnia 1915 roku.

[4] W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że został zabity podczas patrolu bojowego.

[CITEREFPolak_(red.)199375-2] Polak (red.) 1993 ↓, s. 75.

[CITEREFMuzeum_Józefa_Piłsudskiego_w_Sulejówku-3] Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku ↓.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_4_stycznia_1923,_s._6-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 6.

[6] M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.

[a]

[1]

[2]

[b]

[3]

[4]