Przejdź do zawartości

Stanisław Hyjek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Hyjek
„Boryna”
Ilustracja
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1895
Czajkowa

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1915
okolice Wysokiego Litewskiego

Przebieg służby
Lata służby

1914-1915

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty

Stanowiska

zastępca dowódcy plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
(bitwa pod Krzywopłotami
bitwa pod Łowczówkiem
bitwa pod Żernikami
bitwa pod Jastkowem)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Stanisław Hyjek ps. „Boryna” (ur. 1 maja 1895 w Czajkowej, zm. 23 sierpnia 1915 nad rzeką Rośnią k. Wysokiego Litewskiego[a]) – sierżant Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 maja 1895 w Czajkowej, w rodzinie Walentego i Anny z Dudzików[1]. Ukończył gimnazjum w Mielcu i tam też zdał maturę, po czym podjął pracę jako urzędnik pocztowy w Tarnobrzegu. Należał do organizacji „Zarzewie”, „Związek Jastrzębi” i „Przebojem”, działał również w skautingu. Od 1912 roku członek Polskich Drużyn Strzeleckich, w których zajmował stanowisko dowódcy plutonu organizacji studenckiej w Mielcu.

Od 4 sierpnia 1914 w Legionach Polskich z przydziałem na zastępcę dowódcy plutonu w 2 kompanii VI baonu 1 pułku piechoty. Uczestnik bitew pod Krzywopłotami, Łowczówkiem, Żernikami i Jastkowem. W toku walk mianowany sierżantem. Za wykazane podczas służby poświęcenie i odwagę został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari[1][2]. Poległ nad rzeką Rośnią koło Wysokiego Litewskiego podczas pościgu za uciekającymi wojskami rosyjskimi[b]. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Wysokim Litewskim. Nie założył rodziny[1][2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że Stanisław Hyjek poległ w dniu 28 sierpnia 1915 roku.
  2. W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że został zabity podczas patrolu bojowego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]