1 Pułk Piechoty (LP)
| |||
 Sztab 1 pułku piechoty. Okres walk nad Nidą. | |||
| Historia | |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Sformowanie | 1914 | ||
| Rozformowanie | 1917 | ||
| Tradycje | |||
| Kontynuacja | 1 Pułk Piechoty Legionów | ||
| Dowódcy | |||
| Pierwszy | brygadier Józef Piłsudski | ||
| Ostatni | kpt. Julian Sas-Kulczycki | ||
| Działania zbrojne | |||
| I wojna światowa | |||
| Organizacja | |||
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | ||
| Rodzaj wojsk | piechota | ||
| Podległość | I Brygada Legionów Polskich | ||
.jpg)
1 Pułk Piechoty (1 pp) – oddział piechoty Legionów Polskich.
Spis treści
Historia pułku[edytuj | edytuj kod]
W nocy z 5 na 6 sierpnia 1914 roku, na teren Królestwa Kongresowego wkroczyła 1 kompania kadrowa. W kolejnych dniach dołączyły do niej pozostałe oddziały. 18 sierpnia zgrupowanie zostało podzielone na pięć batalionów: I — Żegoty-Januszajtisa, II — Norwida-Neugebauera, III — Śmigłego-Rydza, IV — Wyrwy-Furgalskiego, V — Karaszewicza-Tokarzewskiego.
W grudniu 1914 roku została zorganizowana dwupułkowa I Brygada Legionów Polskich. W skład utworzonego 1 pułku strzelców wszedł dotychczasowy I i III batalion[1].
W latach 1914–1917 pułk wziął udział w krwawych walkach pod Laskami, Łowczówkiem, Tarłowem i Kostiuchnówką.
Kapelanem pułku był ks. Henryk Ciepichałł[2].
Po kryzysie przysięgowym w 1917 roku pułk rozwiązano[3].
12 sierpnia 1917 roku ze służby w Legionach Polskich zostało zwolnionych, na własną prośbę, czternastu oficerów, którzy zdecydowali się wstąpić do c. i k. armii. Wśród tej grupy znaleźli się między innymi kapitanowie: Julian Stachiewicz, Julian Kulczycki i Leopold Lis-Kula. Tego samego dnia dowódca Legionów Polskich dowodzenie pułkiem powierzył w zastępstwie kapitanowi Modestowi Sierantowi z 3 pułku piechoty[4].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy pułku
- płk Józef Piłsudski (27 VIII - 18 XII 1914)
- ppłk Edward Śmigły-Rydz (18 XII 1914 - 6 VIII 1917)
- kpt. Julian Stachiewicz (6 VIII - 12 VIII 1917)
- kpt. Modest Sierant (p.o. od 12 VIII 1917)
- kpt. Julian Kulczycki (p.o. 18 IX 1917 - tego dnia podpisał ostatni rozkaz pułkowy)
- Podoficerowie i żołnierze pułku
- Karol Jan Józef Hein
- Edward Gorczyca
- Franciszek Jóźwiak[5]
- Zbigniew Koellner ps. „Zawisza”
- Jan Maria Romański
- Adolf Wierzbicki ps. „Wiktor Rutowski”
- Antoni Żyromski
Odznaczeni krzyżem srebrnym Orderu „Virtuti Militari” V klasy[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Faszcza 1994 ↓, s. 9.
- ↑ Ks. mjr Henryk Ciepichałł, kapelan legionów polskich. katolicy1844.republika.pl. [dostęp 2016-05-17].
- ↑ Wodzyński 2016 ↓, s. 12.
- ↑ Odprawy Komendy Legionów Polskich, Centralne Archiwum Wojskowe, sygn. I.120.1.295b, s. 531 [1].
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-04-13] (ang.).
- ↑ Pomarański 1931 ↓, s. 103-107.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920. T. 1 Pułk Piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1931.
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
- Dariusz Faszcza: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. 5 pułk piechoty Legionów. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1994. ISBN 83-85621-43-1.
- Artur Wodzyński: Wielka księga piechoty polskiej 1918–1939. 1 Dywizja Piechoty Legionów. Warszawa: Edipresse Polska SA, 2016. ISBN 978-83-7945-593-5.
| ||||||||||||||||
