Stanisław Jan Rostworowski

Stanisław Jan Rostworowski

Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1934 Poznań
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 2018 Warszawa
Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985
Przynależność polityczna	Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne
Odznaczenia

Stanisław Jan Rostworowski, właśc. Stanisław Franciszek Rostworowski (ur. 27 listopada 1934 w Poznaniu, zm. 1 stycznia 2018 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta i katolicki działacz społeczny, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji (1972–1985).

Życiorys

Urodził się jako syn Stanisława Rostworowskiego z rodziny szlacheckiej Rostworowskich herbu Nałęcz i Zofii z Mycielskich herbu Dołęga. W 1951 ukończył szkołę średnią w Poznaniu, następnie pracował fizycznie m.in. w charakterze robotnika w PKP we Wrocławiu. Przez krótki okres związany ze Stowarzyszeniem „PAX”. W latach 1953–1959 studiował filologię polską i francuską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1957 podjął pracę w Bibliotece im. H. Łopacińskiego w Lublinie, znalazł się również wśród założycieli Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego (był członkiem jego Zarządu Głównego oraz przewodniczącym Rady Naczelnej). Angażował się w tzw. inicjatywy pokojowe, był m.in. delegatem na kongres „Pokój i Sprawiedliwość” w Nijmegen (1968) oraz Konferencję Katolików Wschodu i Zachodu w Berlinie. Był dziennikarzem pisma „Za i Przeciw”, redaktorem naczelnym „Studiów i Dokumentów” (związanych z ChSS) oraz szefem wydawnictwa „Novum”. W latach 80. pracował również w „Tygodniku Polskim”.

W 1972 rekomendowany przez organizację do Sejmu VI kadencji z okręgu Chełm. Zasiadał w Komisjach Pracy i Spraw Socjalnych oraz Spraw Zagranicznych. W Sejmie VII kadencji jako reprezentant okręgu Biała Podlaska kontynuował pracę w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, był również członkiem Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów. Od 1980 zasiadał w Sejmie VIII kadencji z okręgu Lublin, pracował w Komisjach: Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Pracy i Spraw Socjalnych oraz Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej.

Po odejściu z Sejmu pracował w latach 1986–1992 jako doradca kolejnych ekip rządowych. Przewodniczący prezydium rady Koła Rodu Nałęczów.

Był żonaty z Barbarą. Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem 30-lecia Polski Ludowej. Laureat Nagrody im. Witolda Hulewicza.

Wybrane publikacje

• Sanatorzy kontra sikorszczycy czyli Walka o władzę na uchodźstwie w Rumunii 1939–1940 (wraz z Tadeuszem Dubickim), Wydawnictwo „Adiutor”, Warszawa 1993
• „Dardanele”: delegatura WiN-u za granicą (1946–1949) (wstęp, dobór tekstów, przypisy), Zarząd Główny Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego „Wolność i Niezawisłość”, Wrocław 1999
• Monografia rodziny Rostworowskich. Lata 1386–2012, Tom 1 i 2, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2013

Bibliografia

• Sylwetki kandydatów, „Za i Przeciw”, nr 12 (782), 19 marca 1972, s. 15 (ze zdjęciem)
• Sylwetka na stronie Potomków Sejmu Wielkiego
• Strona sejmowa posła VIII kadencji