Starostka
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Starostka – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Na tarczy dwudzielnej w słup, w polu prawym, czarnym, połukotwica srebrna;
W polu lewym, srebrnym, niedźwiedź czarny, wspięty, trzymający miecz.
Klejnot: na zawoju czarno-srebrnym, między dwiema strzałami srebrnymi w klin, pół niedźwiedzia z mieczem, jak w godle.
Labry czarne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany Michałowi Starostce, kapitanowi straży morskiej 18 marca 1569[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Starostka był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:
Starostka.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Starostka z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 269. ISBN 83-7181-217-5.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |