Przejdź do zawartości

Stefan Olszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Błażej Olszewski
ilustracja
Stefan Olszewski (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1897
Ciechanów

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1941
Sandomierz

Poseł na Sejm IV kadencji
(II Rzeczypospolitej)
Okres

od 1935
do 1938

Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Stefan Błażej Olszewski (ur. 3 lutego[a] 1897 w Ciechanowie, zm. 3 listopada 1941 w Sandomierzu) – polski adwokat, działacz społeczny, radny w Ciechanowie, poseł na Sejm IV kadencji w II Rzeczypospolitej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Mławie i (w 1915 roku) Gimnazjum Władysława IV w Warszawie, gdzie zdał maturę. Ponadto ukończył Wyższe Kursy Leśne (w 1915 roku) i Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (w 1923 roku). W międzyczasie (w 1919 roku) ukończył szkołę podchorążych piechoty w Warszawie.

Działał w skautingu i ZHP w Ciechanowskiem, w roku 1916/1917 uczył się w szkole podchorążych POW. Do Organizacji należał od 1915 roku, a od sierpnia 1918 roku był komendantem POW na powiat ciechanowski.

Następnie walczył w 33 pułku piechoty w randze podporucznika, od grudnia 1920 roku był komendantem wojskowego więzienia śledczego w Warszawie (?), referentem oświatowym w wojskowym więzieniu śledczym w Warszawie, a od 15 lutego 1921 roku – referentem oświatowym garnizonu Jabłonna-Legionowo. W 1923–1924 pracował jako oficer sądowy przy Sądzie Rejonowym w Łomży, po czym został przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.

Początkowo pracował w sądzie w Suwałkach, kolejno był prokuratorem Sądu Okręgowego w Toruniu, a od 1929 roku pracował jako adwokat w Ciechanowie.

Był delegatem na Ciechanów Rady Okręgowej Adwokackiej w Warszawie, założycielem i przewodniczącym Koła Peowiaków i Koła BBWR, członkiem Wydziału Powiatowego i Wojewódzkiego, radnym m. Ciechanów i współorganizatorem Banku Mieszczańskiego.

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 23 288 głosami z listy BBWR z okręgu nr 9, obejmującego powiaty: mławski, ciechanowski, przasnyski i makowski. W kadencji tej pracował w komisjach: prawniczej i rolnej (w 1938 roku). W marcu 1936 roku został wybrany do specjalnej komisji do rozpatrzenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów z mocą ustawy, a w marcu 1938 roku – do specjalnej komisji ds. oddłużenia rolnictwa, natomiast w czerwcu 1938 roku – do specjalnej komisji ds. aprowizacji[1][2].

Podczas II wojny światowej został aresztowany przez Niemców w październiku 1939 roku, po dwóch tygodniach został zwolniony, jednak zagrożony ponownym aresztowaniem wyjechał do Sandomierza, gdzie prowadził kancelarię adwokacką.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Romualda (właściciela gospodarstwa ogrodniczego) i Florentyny z domu Kołakowskiej. Ożenił się w 1926 roku z Kazimierą Dramińską, z którą miał 2 córki: Elżbietę – lekarkę i Danutę zamężną Markowską – geolog i pedagog[2].

Został pochowany na cmentarzu w Sandomierzu[2].

  1. Data urodzenia na podstawie metryki chrztu nr 54/1897 z parafii Ciechanów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 110.
  2. a b c d Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Stefan Olszewski. [dostęp 2012-07-13].
  3. M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. „Za męstwo i osobistą odwagę okazane w walce z nieprzyjacielem w obronie Ojczyzny”; Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1836 z 12 lipca 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 29, poz. 1209)
  5. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 72)
  6. M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 341 „za zasługi na polu pracy społecznej”.