Strażnica pożarnicza
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Kraków | |
| Adres | Ulica Westerplatte 19 | |
| Styl architektoniczny | Neogotyk | |
| Architekt | Maciej Moraczewski | |
| Kondygnacje | 3 | |
| Rozpoczęcie budowy | 1877 | |
| Ukończenie budowy | 1879 | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie   Strażnica pożarnicza | ||
Położenie na mapie Polski  Strażnica pożarnicza | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Strażnica pożarnicza | ||
Położenie na mapie Krakowa  Strażnica pożarnicza | ||
 50°03′35,72″N 19°56′35,57″E/50,059922 19,943214
| ||
Strażnica pożarnicza – wybudowana przy ul. Westerplatte 19 (wówczas ul. Kolejowa) w latach 1877-1879 według projektu Macieja Moraczewskiego w stylu neogotyckim[1] dla miejskiej zawodowej (w Krakowie od 1873 r.) straży pożarnej z inicjatywy Prezydenta Zyblikiewicza[2].
O wielkim znaczeniu skutecznej obrony przeciwpożarowej świadczy fakt, iż budowa strażnicy uzyskała prymat w hierarchii ważności nad takimi inwestycjami, jak: Teatr im. Słowackiego, Collegium Novum czy wodociągi miejskie[2].
W skład kompleksu budynków wchodziły: koszary oficerów i strażaków, pogotowie pożarnicze, garaże dla sikawek konnych i pojazdów strażackich, warsztaty, suszarnia węży, sala gimnastyczna i telegraf alarmowy[1]. Wyposażenie jednostki uzupełniono o najnowszy wówczas sprzęt ratowniczy i pożarniczy: kilka sikawek 4-kołowych, 2-prądowych, kilka ręcznych drabin wysuwanych oraz drabinę mechaniczną[2].
Cały kompleks zachował się do dzisiaj prawie w niezmienionym układzie, z przylegającym do ulicy budynkiem głównym z czerwonej cegły i z trzema symetrycznie rozmieszczonymi bramami. Została jedynie przebudowana jedna ze skrajnych bram, aby umożliwić wjazd współczesnym wozom bojowym, ponieważ budynek nadal jest wykorzystywany przez straż pożarną.
Strażnica pożarnicza jest jednym z obiektów na trasie Krakowskiego Szlaku Techniki. W holu wyeksponowano sikawkę na konnym wozie strażackim.
