Styl Ludwika XIV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik XIV

Styl Ludwika XIV, nazywany również francuskim barokiem – styl w sztuce związany z panowaniem króla francuskiego Ludwika XIV zwanego „Królem Słońce”. Przejawiał się głównie w architekturze pałacowej, sztuce ogrodowej, dekoracji wnętrz i rzemiośle artystycznym (meblarstwo, ceramika).

Okres trwania[edytuj | edytuj kod]

  • Jest krótszy niż panowanie Ludwika XIV; trwa od 1661 r. do około 1710 r.

Ówczesna sytuacja polityczno-historyczna[edytuj | edytuj kod]

  • Sztuka jest wtedy podporządkowana podnoszeniu prestiżu królestwa, najlepiej widać to w architekturze Paryża i Wersalu. Sztuka dworu nadaje również ton prowincji.

Odmiany stylu[edytuj | edytuj kod]

  • Pod zarządem Colberta osiągnięto jedność stylu poprzez nałożenie określonych wymagań na artystów. Formy są przesadnie rozbudowane, reprezentacyjne i bogate. Aż do detalu włącznie podporządkowane są jednej myśli, z mocno zaznaczonym rytmem. Stosowane są porządki antyczne, często w kolosalnej skali.
  • Po 1690 r., ze względu na zubożenie kraju wywołane prowadzeniem przez króla licznych wojen, styl staje się mniej przesadny, a bardziej przejrzysty i lżejszy.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Za panowania Ludwika XIV wpływ architektury na meble przemija, ustępując niezależnej oryginalnej czystości formy. Za sprawą A.C. Boulle’a rozwija się technika zdobienia płaszczyzn – marketeria. Na narożach mebli zdobionych marketerią pojawiają się okucia z brązu, złocone i cyzelowane.

Meble z drewna pełnego są bogato rzeźbione, także złocone płatkami złota.

  • Formy konstrukcyjne
    • w meblach skrzyniowych
    • w meblach szkieletowych
  • Zagadnienia technologiczne
    • narzędzia
    • materiały

Rodzaje mebli[edytuj | edytuj kod]

  • Meble skrzyniowe:
  • Meble szkieletowe:
    • stół – wsparty na nogach typu en gaine (o przekroju kwadratowym, zbieżne ku dołowi, z pogrążoną ornamentyką) lub en console (wygięte w kształcie litery S) związanych jedną łączyną we kształci X;
    • konsola – stół przyścienny wsparty na dwóch nogach konsolowych;
    • biurko płaskie – często na ośmiu nogach;
    • fotel prosty i tzw. confessional;
    • liczne taborety zwykłe i składane;
    • łoża podobne do łóżek okresu Ludwika XIII;
    • łóżko à la duchesse do odpoczynku – forma szezlongu z poręczą.

Elementy dekoracyjne[edytuj | edytuj kod]

Liście nenufarów, lilii i akantu, kratownice z kwiatami, muszle, palmety, kwiatony, lambrekiny, maszkarony, panoplia.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]