Swiatosław Pałamar

Swiatosław Pałamar

Святослав Паламар

Kałyna

kapitan
Data i miejsce urodzenia	10 października 1982 Mikołajów, obwód lwowski
Przebieg służby
Formacja	MSW Ukrainy
Jednostki	Pułk „Azow”
Główne wojny i bitwy	wojna w Donbasie, inwazja Rosji na Ukrainę: bitwa o Mariupol
Odznaczenia

Swiatosław Jarosławowycz Pałamar (ukr. Святослав Ярославович Паламар; ur. 10 października 1982 w Mikołajowie w obwodzie lwowskim) – ukraiński wojskowy w stopniu kapitana, zastępca dowódcy Pułku Azow Gwardii Narodowej Ukrainy. Walczył w Donbasie od początku sierpnia 2014 r. Uczestnik obrony Mariupola podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

Życiorys

Urodził się w Mikołajowie pod Lwowem. Ukończył studia na Uniwersytecie Handlowo-Ekonomicznym we Lwowie (w ich trakcie wziął urlop naukowy, podczas którego służył w Siłach Zbrojnych Ukrainy). Pracował jako dyrektor handlowy.

Uczestniczył w pomarańczowej rewolucji i rewolucji godności. Jest żonaty i ma syna.

Inwazja Rosji na Ukrainę

Od pierwszych dni rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 r. Pałamar brał udział w obronie Mariupola. Od 1 marca 2022 r., wraz z towarzyszami broni, prowadził działania zbrojne w oblężonym mieście, w wyniku których zadali agresorowi znaczne straty.

10 kwietnia 2022 roku opublikował w internecie nagranie wideo, w którym, mówiąc o obronie Mariupola, skarżył się, że od ponad dwóch tygodni nikt nie kontaktuje się z pułkiem i zarzucił politykom bezczynność.

To ważne, żeby o nas pamiętać, żeby zawsze pamiętać o Mariupolu, żeby o tym mówić, że to jest miasto-męczennik. Ale to też jest miasto-wojownik, a my nie jesteśmy przeszłością, tylko teraźniejszością. Czytasz o sobie [wpisy w internecie] pełne smutku, ale ty przecież wciąż tu jesteś. Wciąż żyjesz w nadziei i wiesz, że muszą po Ciebie przyjść, a zwłaszcza ci, którzy są wierni przysiędze, którzy wiedzą, że Rosję można pokonać.

20 kwietnia 2022 r. Pałamar umieścił w internecie kolejne nagranie, w którym zapowiadał gotowość do ewakuacji wraz z cywilami, rannymi żołnierzami i ciałami zabitych z oblężonego Mariupola. Palamar uważa, że w Mariupolu Putin pozbywał się rosyjskich żołnierzy, którzy popełnili okrucieństwa w obwodzie kijowskim.

8 maja 2022 r. brał udział w konferencji prasowej obrońców Azowstali dla zagranicznych dziennikarzy, gdzie krytykował rząd za niewystarczające wsparcie wojska, które broni Mariupola i ułatwia ewakuację ludności cywilnej z okupowanych zakładów.

21 września 2022 r. w ramach wymiany jeńców Pałamar został zwolniony z rosyjskiej niewoli i wraz z jeszcze czterema innymi dowódcami-obrońcami Azowstalu (dowódcą Oddziału Specjalnego „Azow” Denysem Prokopenką, dowódcą 36. brygady piechoty morskiej Serhijem Wołynśkim, Denysem Szłehą i Ołehem Chomenko) trafił do Turcji, gdzie cała piątka miała przebywać jako internowani do końca wojny rosyjsko-ukraińskiej. W lipcu 2023 – przy okazji wizyty w Turcji prezydenta Ukrainy Zełenskiego – Pałamar i pozostali czterej dowódcy wrócili wraz z prezydentem do Ukrainy; według strony rosyjskiej zgoda Turcji na ich powrót miałaby być naruszeniem zawartego między Putinem a Erdoganem porozumienia w tej sprawie..

Odznaczenia

• Order Daniela Halickiego (17.04.2022) – za osobistą odwagę i bezinteresowne działania w obronie suwerenności państwowej i integralności terytorialnej Ukrainy, wierność wojskowej przysiędze;
• Medal „Za wojskową służbę Ukrainie” (13 marca 2019 r.) – za odwagę okazaną w trakcie obrony suwerenności państwa i integralności terytorialnej Ukrainy, za bezinteresowną służbę narodowi ukraińskiemu;
• Odznaka „Za dzielną służbę”;
• Odznaka „Za obronę Mariupola”.