Serhij Wołynski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Serhij Wołynśkyj)
Serhij Wołynski
Сергій Ярославович Волинський
Wołyna
major major
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1992
Połtawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne Ukrainy

Formacja

Piechota Morska Ukrainy

Główne wojny i bitwy

wojna w Donbasie,
inwazja Rosji na Ukrainę:

Odznaczenia
Bohater Ukrainy „Złotej Gwiazdy” Order Bohdana Chmielnickiego III klasy (Ukraina) Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina) Medal „Za wojskową służbę Ukrainie”

Serhij Jarosławowycz Wołynski (ukr. Сергій Ярославович Волинський, ps. Волина, Wołyna, ur. 31 stycznia 1992[1] na Ukrainie) – ukraiński żołnierz, major, od 13 kwietnia 2022 r. p.o. dowódcy 36 Samodzielnej Brygady Morskiej Piechoty. Uczestnik wojny rosyjsko-ukraińskiej, uczestnik obrony Mariupola. Bohater Ukrainy (2022).

Wojna na wschodzie Ukrainy[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku służył w siłach zbrojnych podczas kryzysu krymskiego, brał udział w operacji antyterrorystycznej w obwodach donieckim i ługańskim, których część znajduje się również pod tymczasową okupacją Rosji.

Inwazja Rosji na Ukrainę (2022)[edytuj | edytuj kod]

Podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 roku jako jeden z dowódców 36 Oddzielnej Brygady Morskiej Piechoty brał udział w obronie Mariupola.

Oblężenie Mariupola[edytuj | edytuj kod]

13 kwietnia 2022 r. część 36 OBRMP pod dowództwem Serhija Wołyńskiego przyłączyła się do pułku Azowskiego, aby kontynuować wspólny opór na terenie hut Azowstal. Poinformowali o tym we wspólnym przekazie wideo dowódca „Azowa” Denys Prokopenko i Serhij Wołynśkyj[2].

18 kwietnia działając jako dowódca 36 OBRMP napisał list do papieża Franciszka, aby pomóc ratować ludność Mariupola[3].

20 kwietnia zaapelował do Joego Bidena, Recepa Tayyipa Erdogana, Borisa Johnsona i Wołodymyra Zełenskiego o odblokowanie Mariupola w celu ewakuacji cywilów, w tym dzieci, rannych i zabitych, w piwnicach oblężonego zakładu[4].

27 kwietnia, podczas blokady Mariupola, nagrał kolejny wideoapel wzywający do zastosowania procedury wydostania ukraińskich żołnierzy i cywilów zablokowanych w Mariupolu, na wzór operacji Dunkierki podczas II wojny światowej. Wołynśkyj powiedział, że w grupie wojsk ukraińskich w Azowstalu jest ponad 600 rannych żołnierzy, którzy pilnie potrzebują pomocy medycznej. Na terenie przebywają również ranni cywile[5].

7 maja zamieścił na Facebooku post z ostrą krytyką władz światowych i bezczynnością w sprawie ratowania garnizonu wojskowego Mariupola i wezwał do podjęcia wszelkich starań, by go uratować[6].

20 maja 2022 poddał się siłom rosyjskim wraz z pozostałymi żołnierzami, znajdującymi się w Azowstali. Był jeńcem wojennym Federacji Rosyjskiej.

21 maja prorosyjski telegram z RIA Nowosti wyemitował nagranie majora Wołyńskiego informujące, że wszyscy żołnierze piechoty morskiej z 36 Brygady Samodzielnej zostali ewakuowani[7].

21 września 2022 r. w ramach wymiany jeńców Wołynśkyj został zwolniony z rosyjskiej niewoli[8] i wraz z jeszcze czterema innymi dowódcami-obrońcami Azowstalu (dowódcą Oddziału Specjalnego „AzowDenysem Prokopenką, Swiatosławem Pałamarem, Denysem Szłehą i Ołehem Chomenko) trafił do Turcji, gdzie cała piątka miała przebywać jako internowani do końca wojny rosyjsko-ukraińskiej. W lipcu 2023 – przy okazji wizyty w Turcji prezydenta Ukrainy Zełenskiego – Wołynśkyj i pozostali czterej dowódcy wrócili wraz z prezydentem do Ukrainy[9]; według strony rosyjskiej zgoda Turcji na ich powrót miałaby być naruszeniem zawartego między Putinem a Erdoganem porozumienia w tej sprawie[10].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Złota Gwiazda Bohatera Ukrainy (1.10.2022)[11];
  • Order Bohdana Chmielnickiego III stopnia (3.05.2022) – za osobistą odwagę i bezinteresowne działania w obronie suwerenności państwowej i integralności terytorialnej Ukrainy, wierność wojskowej przysięgi[12];
  • Order „Za odwagę” III stopnia (25.12.2015) – za osobistą odwagę i poświęcenie, okazywane w obronie suwerenności państwowej i integralności terytorialnej Ukrainy, wysoki profesjonalizm, wierność wojskowej przysięgi;
  • Medal „Za Służbę Wojskową Ukrainy” (2.07.2020) – za odwagę osobistą okazaną podczas działań wojennych, wzorową służbę wojskową oraz z okazji Dnia Marynarki Wojennej Ukrainy;
  • Nagroda Prezydenta Ukrainy „Za udział w operacji antyterrorystycznej”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Сторінка у Facebook.
  2. Командири “Азову” і частини морпіхів у Маріуполі записали відео після успішного з’єднання [online], novynarnia.com, 13 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-13] (ukr.).
  3. Командир морпіхів звернувся до Папи Римського – просить врятувати людей з Маріуполя [online], pravda.com.ua, 18 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-18] (ukr.).
  4. Joe Biden Recep Tayyip Erdoğan Boris Johnson ВолодимирЗеленський [online], novynarnia.com, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-20] (ukr.).
  5. Командир морпіхів у Маріуполі закликає врятувати військових та цивільних за прикладом Дюнкерка [online], novynarnia.com, 27 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-27] (ukr.).
  6. Просто мої думки: ▪️що я відчуваю? [online], facebook.com, 7 maja 2022 [dostęp 2022-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-07] (ukr.).
  7. Командир морпіхів „Волина” вийшов з Азовсталі – російський ЗМІ [online], facebook.com, 21 maja 2022 [dostęp 2022-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-21] (ukr.).
  8. Повернений з полону захисник Маріуполя із Полтави Сергій Волинський "Волина" перебуватиме у Туреччині: що відомо
  9. ft/dap: „Sprowadzamy naszych bohaterów do domu”. Zełenski wraca z dowódcami obrony Azowstalu. tvn24.pl, 2023-07-08. [dostęp 2023-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-08)]. (pol.).
  10. Magalena Bojanowska: Zełenski wrócił do kraju z obrońcami Mariupola, Kreml wściekły na Turcję. "Naruszenie porozumienia". gazeta.pl, 2023-07-08. [dostęp 2023-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-08)]. (pol.).
  11. Указ Президента України від 1 жовтня 2022 року № 683/2022 «Про присвоєння С.Волинському звання Герой України». president.gov.ua. [dostęp 2022-11-15]. (ukr.).
  12. Про відзначення державними нагородами України [online], facebook.com, 3 maja 2022 [dostęp 2022-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-03] (ukr.).