Przejdź do zawartości

Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT na Kubie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tęczowa flaga – symbol społeczności LGBT
Tęczowa flaga w kształcie Kuby
Położenie Kuby
Flaga Republiki Kuby
Mariela Castro, dyrektorka Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej
Fidel Castro, były kubański przywódca, odpowiedzialny za prześladowania osób homoseksualnych w latach 60.

Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych

[edytuj | edytuj kod]

W latach 60. osoby homoseksualne były na Kubie prześladowane i przymusowo poddawane terapiom konwersyjnym. W 2010 roku Fidel Castro przeprosił za te działania, biorąc za nie całą odpowiedzialność na siebie[1]. Kontakty homoseksualne zostały zalegalizowane na Kubie w 1979 roku[2]. W 1993 roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych – wynosi on 16 lat[2]. Od 1993 roku osoby deklarujące się jako homoseksualne mogą wstępować do Komunistycznej Partii Kuby[2]. Od czasu objęcia kierownictwa narodowego ośrodka edukacji seksualnej przez Marielę Castro, córkę Raúla Castro, czynnych prześladowań zaprzestano, a dzięki jej staraniom zaprzestano także urzędowej dyskryminacji. W 2018 r. władze przedstawiły projekt nowej konstytucji, wedle której zagwarantowano równouprawnienie osób LGBT[3].

Mężczyźni homoseksualni nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej.

Ochrona prawna przed dyskryminacją

[edytuj | edytuj kod]

Ogólnokrajowa

[edytuj | edytuj kod]

Kubańska konstytucja gwarantuje wszystkim obywatelom równość wobec prawa i zakazuje dyskryminacji z jakiejkolwiek przyczyny.

Kubańskie przepisy prawne nie przyznają osobom homoseksualnym prawa do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientację seksualną.

Uznanie związków osób tej samej płci

[edytuj | edytuj kod]

Ogólnokrajowe

[edytuj | edytuj kod]

W niedzielę, 25 września 2022 r., odbyło się na Kubie referendum w sprawie legalizacji małżeństw jednopłciowych. Większością głosów zadecydowano, że oprócz legalizacji małżeństw jednopłciowych wspierane przez rząd zmiany obejmują m.in. prawo do korzystania z usług surogatek, rozszerzenie praw dziadków w stosunku do wnuków, ochronę osób starszych i nowe środki przeciwdziałania przemocy na tle płciowym. Promowany ma być także równy oraz partnerski podział praw i obowiązków domowych[4].

W 2008 roku Mariela Castro (córka kubańskiego przywódcy, Raúla Castro), dyrektorka Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej, w wywiadzie dla hiszpańskiej agencji EFE powiedziała, że Komunistyczna Partia Kuby pracuje nad projektem formalizacji związków homoseksualnych, a także nad ustawą, która osobom transpłciowym będzie dawała możliwość przeprowadzenia operacji korekty płci na koszt państwa[5].

Ustawa dająca osobom transpłciowym możliwość korekty płci na koszt państwa weszła w życie w 2010 roku[6].

W lipcu 2012 roku parlament kubański miał debatować nad ustawą o związkach partnerskich.

Życie osób LGBT w kraju

[edytuj | edytuj kod]

Na Kubie istnieje duża scena gejowska skupiona w Hawanie i kilku większych miastach. Dysponują one dziesiątkami lokali gay friendly. W kraju wydawane są również publikacje, działają organizacje zajmujące się promowaniem tolerancji wobec społeczności LGBT.

W 2007 roku Kuba zaczęła obchodzić Dzień Walki z Homofobią. Z tej okazji w Hawanie odbyła się konferencja działaczy LGBT. Największa tego typu impreza w historii Kuby została sfinansowana z pieniędzy publicznych. Przewodniczyła jej Mariela Castro. Tego dnia państwowa telewizja wyemitowała film Tajemnica Brokeback Mountain.

Kubańczycy w ostatnich latach[kiedy?] stają się coraz bardziej tolerancyjni. Na Kubie nie odnotowano napadów na osoby LGBT w ostatnich latach[kiedy?].[potrzebny przypis]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fidel Castro takes blame for 1960s gay persecution. 2010-08-31. s. reuters.com. [dostęp 2010-08-31].
  2. a b c Rainbow Cuba: the sexual revolution within the revolution.
  3. Maciej Stasiński, Kuba uzna małżeństwa jednopłciowe, ale dyktatura partii komunistycznej jest nieodwołalna, „wyborcza.pl”, 21 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-22] (pol.).
  4. Vogue Polska, Kuba zalegalizowała małżeństwa jednopłciowe [online], Vogue Polska, 27 września 2022 [dostęp 2023-08-17] (pol.).
  5. Kuba zalegalizuje małżeństwa homoseksualne. 2008-01-17. s. wprost.pl. [dostęp 2008-01-17].
  6. Kuba sponsoruje operacje zmiany płci. 2010-01-20. s. onet.pl. [dostęp 2010-01-20].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]