Sza’ab

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sza’ab
‏שעב‎
Ilustracja
Panorama miejscowości Sza’ab
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Burmistrz

Machmud Buka'i

Powierzchnia

5,442 km²

Wysokość

74 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


6142
1129 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sza’ab”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Sza’ab”
Ziemia32°53′20″N 35°14′25″E/32,888889 35,240278
Strona internetowa

Sza’ab (hebr. שעב; arab. شعب; ang. Sha'ab) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Sza’ab jest położona na wysokości 74 metrów n.p.m. na wzgórzach Zachodniej Galilei. Leży w wadi strumienia Chilazon, na północnych zboczach wzgórza Giwat Sachnit (321 m n.p.m.), za którym jest Dolina Sachnin. Na północy wznosi się wzgórze Har Gillon (367 m n.p.m.). Okoliczne wzgórza są w większości zalesione. Teren łagodnie opada w kierunku zachodnim w stronę równiny przybrzeżnej Izraela. W odległości 13 km znajduje się Zatoka Hajfy. W otoczeniu Sza’ab znajdują się miejscowość Kabul, kibuc Jasur, moszawy Ja’ad i Achihud, oraz wioski komunalne Gilon, Curit, Szoraszim, Juwalim, Manof i Tal-El. Na północnym zachodzie znajduje się strefa przemysłowa Bar Lew.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Sza’ab jest położona w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Sza’ab żyło ponad 6,1 tys. mieszkańców, z czego 100% Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 1,7%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Sza’ab w 2009 roku wynosiło 4085 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[1][2].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach) Procent populacji w %
0 – 4 9,8
5 – 9 12,1
10 – 14 12,0
15 – 19 11,2
20 – 29 15,7
30 – 44 22,1
45 – 59 11,6
60 – 64 1,7
65 – 3,8


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W I wieku znajdowało się tutaj żydowskie miasto Sav (hebr. שאב), które podczas wojny żydowsko-rzymskiej 66–73 zostało opuszczone i zniszczone. Wspomina o nim żydowski historyk Józef Flawiusz. Na jego miejscu powstała w średniowieczu współczesna wioska arabska. Powstała ona przy strategicznej drodze z Hajfy do Damaszku[3]. Niewielka żydowska społeczność istniała tutaj aż do XI wieku, kiedy to podczas wypraw krzyżowych prawdopodobnie wszyscy Żydzi zostali wygnani. W wiosce zamieszkiwali wówczas w większości chrześcijanie, którzy uciekli w XIII wieku przed Mamelukami. Od tego momentu wioska jest zamieszkana wyłącznie przez muzułmanów. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała rejon wioski Sadżur państwu arabskiemu[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku do wioski wkroczyły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w lipcu 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili w tym rejonie operację „Dekel”, i 18 lipca bez walki zajęli Sza’ab[5]. Większość mieszkańców uciekła wówczas do sąsiedniego Libanu, osiedlając się w obozie uchodźców palestyńskich al-Raszidjah w Tyrze[2]. W wiosce pozostały jedynie osoby stare, z czego większość kobiety[6]. W 1951 roku nastąpiła odbudowa wioski, do której przeniesiono część miejscowej ludności oraz uchodźców arabskich z innych części Izraela[3]. W 1975 roku Sza’ab otrzymała status samorządu lokalnego[7].

Polityka[edytuj | edytuj kod]

Siedziba władz samorządowych znajduje się w północnej części miejscowości. Przewodniczącym rady samorządu jest Machmud Buka'i.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego. Z zabytków znajduje się tutaj meczet Zahir al-Umar, który pochodzi z XVIII wieku. Jest on położony w samym centrum miasteczka. Na południe od meczetu jest położony grób szejka Maqam Alami[8].

Kultura[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości jest ośrodek kultury i biblioteka publiczna.

Edukacja i nauka[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się 3 szkoły, w tym 2 szkoły podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich ogółem ponad 1,5 tys. uczniów, w tym 880 w szkołach podstawowych. Średnia liczba uczniów w klasie wynosiła 27.

Sport i rekreacja[edytuj | edytuj kod]

We północnej i zachodniej części miejscowości znajdują się dwa boiska do piłki nożnej. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo (przede wszystkim uprawy drzew oliwnych), chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi i handel. Wielu mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Z miejscowości wyjeżdża się na południowy zachód na drogę nr 805, którą jadąc na zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą ekspresową nr 70, lub jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Ja’ad.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane statystyczne Sza’ab. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).
  2. a b Welcome To Sha'ab. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
  3. a b Sza’ab. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).
  4. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
  5. Chaim Herzog: The Arab-Israeli Wars. New York: Vintage Books/Random House, 1984, s. 89-91. ISBN 0-394-71746-5.
  6. The Village Sza’ab was Jewish Sha'av until the 11th Century. [w:] Rivka Shpak Lissak [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
  7. Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Sza’ab. [w:] Flags of the World [on-line]. 2007-07-14. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
  8. Andrew Petersen: A Gazetteer of Buildings in Muslim Palestine: Volume I. British Academy Monographs in Archaeology, 2002, s. 275-276.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]