Szablodziób amerykański
| Recurvirostra americana[1] | |
| Gmelin, 1789 | |
 Szata godowa | |
 Szata spoczynkowa | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
szablodziób amerykański |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 w sezonie lęgowym występuje przez cały rok przeloty zimowiska | |
Szablodziób amerykański[3] (Recurvirostra americana) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szczudłonogów (Recurvirostridae), występujący w Ameryce Północnej. Żeruje w mulistej wodzie, wykonując gwałtowne ruchy dziobem. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
- Wymiary
- Długość ciała 41–51 cm, masa ciała 215–476 g; rozpiętość skrzydeł 68 cm[4].
- Wygląd
- Pióra białe, duże czarne plamy na skrzydłach i plecach. Głowa oraz szyja cynamonowe. Dziób czarny, zwężający się ku końcowi, podgięty do góry (u samicy silniej). Nogi długie, szaroniebieskie. W locie widoczny biały spód skrzydeł, czarne lotki I rzędu, pokrywy podskrzydłowe; lotki II rzędu białe.
- Zasięg, środowisko
- Zamieszkuje słodkowodne bagna, słone jeziora oraz mokradła. Występuje od środkowo-południowej Kanady do zachodniej i środkowo-południowej części USA oraz w środkowym Meksyku[5]. Zimuje od Kalifornii i południowego Teksasu przez Meksyk do Gwatemali i nieregularnie do północnego Hondurasu, Salwadoru i Nikaragui; ponadto w południowo-wschodnich USA (na południe od Karoliny Północnej) oraz (rzadko) od Bahamów do Kuby[4].
- Rozród
- Najczęściej gniazdują na wyspach i groblach, w miejscach gdzie jest mało roślinności lub nie ma jej wcale. Gniazdo to płytki dołek w gruncie wydrapany przez samca lub samicę za pomocą stóp i piersi. Wyścielone jest trawą lub inną roślinnością, piórami, kamykami lub innym drobnymi przedmiotami, ale czasami w ogóle nie ma wyściółki. W zniesieniu 3 lub 4 jaja. Ich inkubacja trwa 18–30 dni[6].
- Pożywienie
- Żywi się głównie bezkręgowcami wodnymi, takimi jak chrząszcze, wioślakowate, bezpancerzowce, wioślarki czy obunogi; zjada też małe ryby i nasiona roślin wodnych. Żeruje w płytkiej wodzie, brodząc lub pływając[6].
- Status
- IUCN uznaje szablodzioba amerykańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na około 450 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[2][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Recurvirostra americana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Recurvirostra americana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Recurvirostridae Bonaparte, 1831 - szczudłonogi - Stilts and Avocets (Wersja: 2022-09-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-08].
- ↑ a b c Pierce, R.J. & Kirwan, G.M.: American Avocet (Recurvirostra americana). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-01-25].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-23]. (ang.).
- ↑ a b c American Avocet Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-09-23]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).