Szymon Czechowicz

Szymon Czechowicz
Autoportret z 1775, pałac w Rakiszkach
Data i miejsce urodzenia	przed 22 lipca 1689 Kraków
Data i miejsce śmierci	21 lipca 1775 Warszawa
Dziedzina sztuki	malarstwo

Szymon Czechowicz (ur. przed 22 lipca 1689 w Krakowie, zm. 21 lipca 1775 w Warszawie) – polski malarz.

Życiorys

Pochodził z rodziny złotników. Dzięki protekcji Franciszka Maksymiliana Ossolińskiego w 1711 rozpoczął studia malarskie w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie. W 1716 zdobył nagrodę Akademii. W 1731 powrócił do Polski.

Malował obrazy religijne (jego obrazy znajdują się w kościołach m.in. Wilna, Krakowa, Lwowa, Warszawy, Poznania, Lublina, Opola Lubelskiego, Górze Kalwarii, Starejwsi i Lubartowa) oraz portrety (rodziny Ossolińskich, Sułkowskich, kanclerza wielkiego litewskiego Jana Fryderyka Sapiehy, hetmanów wielkich Klemensa Branickiego i Wacława Rzewuskiego, wojewody sandomierskiego Jana Tarło i innych).

Zmarł w 1775 i został pochowany w warszawskiej krypcie Ojców Kapucynów.

W roku 2009 z okazji Świąt Zmartwychwstania Pańskiego Poczta Polska wydała serię dwóch znaczków pocztowych przedstawiających jego obrazy: „Złożenie do grobu” (1747) i „Chrystus Zmartwychwstały” (1758), które znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.

Ołtarz główny w kościele świętej Teresy w Wilnie z obrazami „Ekstaza Świętej Teresy” oraz „Dziewica z dzięciatkiem Jezus i Świętym Kazimierzem”

Galeria prac

Tytuł	Rok	Kolekcja	Ilustracja
Złożenie do grobu	około 1731	Muzeum Narodowe w Krakowie
Portret Jana Czapskiego	przed 1742	Lwowska Galeria Sztuki
Męczeństwo św. Jana Nepomucena	około 1750	Muzeum Narodowe w Warszawie
Zmartwychwstanie	1758	Muzeum Narodowe w Krakowie
Portret Michała Józefa Massalskiego	około 1765	Wileńska Galeria Obrazów
Pokłon trzech króli	XVIII w.	Lwowska Galeria Sztuki

Linki zewnętrzne

• Obrazy - artyzm.com