TM 31-210 Improvised Munitions Handbook

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podręcznik Improwizowanej Amunicji TM 31-210
TM 31-210 Improvised Munitions Handbook
Ilustracja
Okładka książki
Autor

Headquarters, Department of the Army

Tematyka

Improwizowane urządzenia wybuchowe

Typ utworu

Wojskowa instrukcja techniczna

Data powstania

1969

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

USA

Język

Angielski

Wydawca

United States Department of War

TM 31-210 Improvised Munitions Handbook – 256-stronicowy podręcznik techniczny Armii Stanów Zjednoczonych przeznaczony dla Sił Specjalnych Armii Stanów Zjednoczonych. Po raz pierwszy opublikowany w 1969 przez Departament Armii.

Podobnie jak wiele innych amerykańskich podręczników wojskowych[1] dotyczących improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) i niekonwencjonalnych działań wojennych, został on odtajniony i udostępniony publicznie na mocy przepisów takich jak Ustawa o Wolności Informacji (FOIA).

Podręcznik wyjaśnia, w jaki sposób w operacjach wojny niekonwencjonalnej użycie konwencjonalnej amunicji wojskowej jako narzędzi podczas prowadzenia niektórych misji może być niemożliwe lub nierozsądne; z tego powodu podręcznik zawiera instrukcje dotyczące wytwarzania różnego rodzaju amunicji z lokalnie dostępnych lub niepozornych materiałów[2].

Podręcznik zasłynął także z cytowania go w różnych wiadomościach po przejęciu go od osób podejrzanych o planowanie działań partyzanckich lub aktów terroryzmu[3].

Podręcznik stanowi jedno z najlepszych oficjalnych źródeł informacji na temat produkcji improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED), a część opisanej w nim broni została użyta przeciwko oddziałom amerykańskim przez obce wojska. Na przykład pułapka typu „granat ręczny w puszce” została użyta przeciwko żołnierzom amerykańskim w Wietnamie[4]. Ponadto podręcznik odnaleziono w wielu opuszczonych kryjówkach różnych grup islamistycznych, m.in. w Kabulu, Mazar-e Sharif i Kandaharze (Afganistan), a także w zniszczonych obozach szkoleniowych[5].

Podręcznik TM 31-210 był przedmiotem rozważań dotyczących konsekwencji łatwego publicznego dostępu do informacji na temat rzemieślniczego wytwarzania broni i materiałów wybuchowych[6].

O instrukcji TM 31-210 wspominano także w publikacjach naukowych, służąc jako odniesienie do prac z zakresu balistyki[7], dochodzenia kryminalistyczne[8], inżynierii bezpieczeństwa[9] i przeciwdziałanie terroryzmowi[10][11].

Sekcje[edytuj | edytuj kod]

Podręcznik TM 31-210 składa się z siedmiu głównych rozdziałów:

W dziale „Inne” zajęto się produkcją różnego rodzaju mechanizmów spustowych (ciśnieniowych, zwalniających ciśnienie, trakcyjnych itp.), prowizorycznych wag precyzyjnych, akumulatorów elektrycznych, prowizorycznych barykad kuloodpornych i nie tylko. Podręcznik kończą dwa dodatki, które w skrócie opisują właściwości niektórych pierwotnych i wtórnych materiałów wybuchowych.

Kultura popularna[edytuj | edytuj kod]

Instrukcja TM 31-210 pojawiła się jako „easter egg” w filmie animowanym z 1995 „Toy Story”. W scenie, w której Woody jest uwięziony pod niebieskim plastikowym pudełkiem w sypialni Sida, za nim widać dokument zatytułowany „TM 31-210 Improvised Interrogation Handbook” (Improwizowany Podręcznik Przesłuchań TM 31-210), co stanowi wyraźne odniesienie do rzeczywistego dokumentu[12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Inne publicznie dostępne podręczniki wojskowe USA dotyczące improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) i niekonwencjonalnych środków bojowych obejmują: DJSM-545-66 Viet Cong Improvised Explosive Mines and Booby Traps (1966) ; FM 5-31 Boobytraps (1965) ; FMFRP 12-43 Professional Knowledge Gained from Operational Experience in Vietnam, 1969, Special Issue, Mines and Boobytraps ; FM 31-21 Guerrilla Warfare and Special Forces Operations (1961) ; FM 31-20 Special Forces Operational Techniques (1965) ; FM 31-20 Doctrine for Special Forces Operations (1990) ; FM 7-98 Operations in a Low-Intensity Conflict (1992) ; FM 31-20-5 Special Reconnaissance Tactics, Techniques, and Procedures for Special Forces (1993) ; FSTC 381-5012 Typical Foreign Unconventional Warfare Weapons (U) ; Office of Strategic Services (OSS) Simple Sabotage Field Manual (1944) ; PM 8--94 How to Start and Train a Militia Unit (1994) ; ST 31-180 Special Forces Handbook (1965) ; TC 3-21.76 Ranger Handbook (2017) ; TC 5-31 Viet Cong Boobytraps, Mines, and Mine Warfare Techniques (1969) ; TM 31-200-1 Unconventional Warfare Devices and Techniques - References (1966) ; TM 31-201-1 Unconventional Warfare Devices and Techniques - Incendiaries (1966).
  2. ↑ "This is an actual Army guide to creating an entire arsenal" wearethemighty.com.
  3. ↑ "Couple's Cardiff home 'like bomb-making factory'" bbc.com. "Norwich man found guilty of terror offences" bbc.com. "Coalville 'weapons hoarder' jailed for 10 years" bbc.com. "Far-right Army reject convicted of collecting terror documents" thescottishfarmer.co.uk. "Norwich: Man, 25, goes on trial for terror offences" eveningnews24.co.uk.
  4. ↑ Pułapka „granat ręczny w puszce” używana przez Wietkong przeciwko amerykańskim żołnierzom w Wietnamie i przedstawiona w „TC 5-31 Viet Cong Boobytraps, Mines, and Mine Warfare Techniques (1969), strona 4-8” jest taki sam jak przedstawiony w „TM 31-210 Improvised Munitions Handbook (1969), strony 79 - 80”.
  5. ↑ Dilip Hiro, War Without End: The Rise of Islamist Terrorism and Global Response, Routledge, 2002, s. 463, ISBN 978-0-415-28802-6 (ang.).
  6. ↑ Ann Larabee, The Wrong Hands: Popular Weapons Manuals and Their Historic Challenges to a Democratic Society, New York, NY: Oxford University Press, 2015, s. 92, 94, 101, 166, 169, 203, ISBN 978-0-19-020117-3 (ang.).
  7. ↑ Douglas Templeton, Ernest Baker (red.), Ballistics 2011. 26th International Symposium on Ballistics, DEStech Publications, Incorporated, wrzesień 2011, s. 347, ISBN 978-1-60595-052-5 (ang.).
  8. ↑ Alexander Beveridge, Forensic Investigation of Explosions, wyd. 2, Boca Raton, FL: CRC Press Taylor & Francis Group, 2012, s. 535, ISBN 978-1-4665-0394-6 (ang.).
  9. ↑ Ross J. Anderson, Security Engineering. A Guide to Building Dependable Distributed Systems, wyd. 2, Indianapolis, IN: Wiley Publishing, Inc., 2008, s. 230, 988, ISBN 978-0-470-06852-6 (ang.).
  10. ↑ Daniel C. Goodrich, Frances L. Edwards, Transportation, Terrorism and Crime: Deterrence, Disruption and Resilience, Mineta Transportation Institute Publications, 2020, s. 6, 52 (ang.).
  11. ↑ Larry Baca, Analysis of Alternative Convoy Route Patrol Procedures for Countering Improvised Explosive Devices Deployed During Asymmetric Warfare in Afghanistan-like Rural Settings, University of Central Florida, 2016, s. 4, 5293 [zarchiwizowane z adresu 2024-02-25] (ang.).
  12. ↑ „Toy Story (1995) - patrz na przykład minuta 58:56 do minuty 59:17” archive.org.
  13. ↑ 20 Things You Somehow Missed In Toy Story [online], WhatCulture [dostęp 2024-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-03-15] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=TM_31-210_Improvised_Munitions_Handbook&oldid=73244129”