Tacciana Wanina
| Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1960 |
|---|---|
| Członek Sejmu Białoruskiego Frontu Ludowego „Odrodzenie” | |
| Okres |
od 1997 |
| Przynależność polityczna |
Białoruski Front Ludowy „Odrodzenie” |
Tacciana Uładzimirauna Wanina (biał. Таццяна Уладзіміраўна Ваніна[a], ros. Татьяна Владимировна Ванина, Tatjana Władimirowna Wanina; ur. 30 stycznia 1960 w Postawach) – białoruska działaczka społeczno-polityczna; członkini Białoruskiego Frontu Ludowego „Odrodzenie”, wyrażająca poglądy opozycyjne wobec przywódcy Białorusi Alaksandra Łukaszenki; inżynier.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się 30 stycznia 1960 roku w Postawach, w obwodzie witebskim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1982 roku ukończyła[1] studia na Wydziale Samochodowo-Traktorowym[2] Białoruskiego Państwowego Instytutu Politechnicznego. W tym samym roku podjęła pracę jako inżynier BHP w Bazie Samochodowej Nr 15 w Dzierżyńsku. W latach 1982–1993 zmieniała stanowiska od kontrolera w dziale kontroli technicznej do inżyniera konstruktora w Zakładzie Doświadczalno-Mechanicznym w Dzierżyńsku. W latach 1993–1994 była bezrobotna. W roku 1995 była agentką ds. sprzedaży w firmie „Biprojekt” w Mińsku. W latach 1995–1996 pracowała jako kierowniczka działu sprzedaży komputerów w firmie „Biełkopirsnab”. Od 1997 roku była kierowniczką działu w gazecie „Biełaruskaja Maładziożnaja”[1].
Tacciana Wanina była zaangażowana politycznie i społecznie. Działała w organizacjach o charakterze narodowo-demokratycznym, opozycyjnych wobec prezydenta Alaksandra Łukaszenki. Od 1997 roku[1] do momentu rozwiązania na wniosek Ministerstwa Sprawiedliwości Białorusi[3] pełniła funkcję przewodniczącej Białoruskiego Ruchu Kobiecego „Adradżeńnie Ajczyny”[1]. W latach 1997–1999 wchodziła w skład Sejmu Białoruskiego Frontu Ludowego „Odrodzenie” (BFL; organu zarządzającego). Za organizację akcji „Przeciwko głodowi i biedzie” została skazana na mocy prezydenckiego dekretu nr 5 na grzywnę 30 milionów rubli białoruskich (wówczas równowartość ok. 1000 dolarów amerykańskich). Po tym zdarzeniu porzuciła pracę w firmie, nie chcąc narażać kolegów na represje, i skupiła się na działalności politycznej i społecznej. W czasie wyborów prezydenckich w 1999 roku pracowała w ekipie Michaiła Czyhira. Przewodniczący BFL Zianon Pazniak, który był drugim kandydatem w tych wyborach, uznał to za przejaw nielojalności i polecił odebrać jej miejsce w Sejmie BFL[1]. Tacciana Wanina pełniła też obowiązki zastępczyni przewodniczącego komitetu organizacyjnego Białoruskiej Partii Pracy[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Tacciana Wanina jest mężatką, na dwoje dzieci[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Тацяна Уладзімераўна Ваніна (czyt. Taciana Uładzimierauna Wanina).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Kto… ↓, s. 276
- ↑ Машины Татьяны Ваниной. „Swobodnyje Nowosti”, 2010-02-28 18:21. [dostęp 2017-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-22)]. (ros.).
- ↑ У Вярхоўны суд пададзены іск Міністэрства юстыцыі аб ліквідацыі Грамадзкага аб’яднаньня "Беларускі жаночы рух "Адраджэнне Айчыны". Centrum Obrony Praw Człowieka „Wiosna”, 2005-02-09. [dostęp 2017-04-21]. (biał.).
- ↑ Власти Дзержинска обманули горожан второй раз. Karta'97, 2004-05-20 11:29. [dostęp 2017-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-17)]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.