Tadeusz Panecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Panecki
Data i miejsce urodzenia

26 września 1951
Babin

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1979

Habilitacja

1984

Profesura

17 kwietnia 1992

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Obrony Narodowej
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie

Tadeusz Władysław Panecki (ur. 26 września 1951 w Babinie[1]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia politologiczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1973. Doktorat obronił w zakresie historii w 1979, a habilitację w dyscyplinie historia najnowsza w 1984. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1992.

Specjalizuje się w historii najnowszej. Pełni funkcje: kierownika Katedry Europeistyki w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Pracy Socjalnej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, sekretarza Komisji Historii Wojskowej Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk oraz wiceprezesa Stowarzyszenia Historyków Wojskowości. Był prorektorem Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie.

Jest członkiem: Komisji Historii Wojskowej Polskiej Akademii Umiejętności, Rosyjskiej Akademii Nauk Społecznych i Polskiego Towarzystwa Historycznego.

W teleturnieju "Wielka gra" był przeważnie 3. ekspertem w tematach historycznych, głównie z XX wieku. Od 2001 roku do 2006 roku (do końca emisji teleturnieju) był przewodniczącym jury w tym teleturnieju. Następca prof. Andrzeja Makowieckiego.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Złota Księga Nauki Polskiej - Naukowcy Zjednoczonej Europy (redaktor naczelny Krzysztof Pikoń), Gliwice 2006, s. 601.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]