Tadeusz Czarnowski
 Tadeusz Czarnowski (1929) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1872 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 grudnia 1950 |
| Prezes/Dyrektor Dyrekcji Kolei w Gdańsku | |
| Okres |
od 1921 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Tadeusz Czarnowski (ur. 22 sierpnia 1872 w Łebnie k. Wejherowa, zm. 27 grudnia 1950 we Wrocławiu) – polski inżynier, pierwszy dyrektor Dyrekcji PKP w Gdańsku w latach 1920–1929.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Szkołę średnią ukończył w Chełmnie. Po zakończeniu gimnazjum praktykował w służbie kolejowej. W latach 1892–1897 studiował na Wydziale Mechanicznym Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Berlinie-Charlottenburgu, po czym odbył służbę przygotowawczą w Bydgoszczy i Poznaniu. Z powodu szykan, spowodowanych przyznawaniem się do polskiego pochodzenia, przeniósł się do Bremy, gdzie od 1913 był naczelnikiem Kolejowego Urzędu Maszynowego (Maschineninspektion Bremen). W czerwcu 1919 zgłosił się w Ministerstwie byłej dzielnicy pruskiej w Poznaniu z ofertą podjęcia pracy na kolejach w Polsce. W listopadzie 1919 skierowany przez władze polskie do Gdańska z zadaniem przygotowania do przejęcia przez Polskę infrastruktury kolejowej, czego dokonał w 1920 na Pomorzu i w 1921 w Gdańsku. Mianowany pierwszym polskim prezesem Dyrekcji Kolei w Gdańsku, pozostał na tym stanowisku do 30 września 1929[1]. Z powodu otwartego przejawiania antysanacyjnych poglądów, niemile widzianych przez BBWR, oraz w wyniku sporów z Zygmuntem Moczyńskim, przeniesiony na wcześniejszą emeryturę. Mieszkał w Sopocie (1936). Okres wojny spędził poza Gdańskiem.
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Położył duże zasługi w rozwoju polskiego szkolnictwa w Wolnym Mieście Gdańsku, w latach 1926–1929 będąc przewodniczącym Gdańskiej Macierzy Szkolnej, a także członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[3]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Patron jednej z ulic Gdańsku (VII Dwór).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Wilimberg (red.): 75 lat Północnego Okręgu Kolei Państwowych, PDOKP Gdańsk 1996.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ według Stanisław Wilimberg (red.): 75 lat Północnego Okręgu Kolei Państwowych, PDOKP Gdańsk 1996, s. 48; odszedł 31 marca 1930 wg Stanisław Gierszewski (red.): Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Ossolineum Wrocław 1977, s. 54–57.
- ↑ Stanisław Gierszewski (red.): Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Ossolineum Wrocław 1977, s. 54–57.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi, położone dla rozwoju eksportu polskiego węgla”.