Tadeusz Ferenc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez AlohaBOT (dyskusja | edycje) o 15:50, 13 maj 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Tadeusz Ferenc
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1940
Rzeszów

Data śmierci

27 sierpnia 2022

Prezydent Rzeszowa
Okres

od 10 listopada 2002

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Poprzednik

Andrzej Szlachta

Poseł IV kadencji Sejmu
Okres

od 19 października 2001
do 10 listopada 2002

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Tadeusz Ferenc (ur. 10 lutego 1940 w Rzeszowie) – polski polityk, poseł na Sejm IV kadencji, od 2002 prezydent Rzeszowa.

Życiorys

W 1975 ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Od 1956 do 1963 pracował jako robotnik w WSK Rzeszów. Następnie, do 1972 był kierownikiem magazynu. W latach 1972–1981 pełnił funkcję zastępcy dyrektora przedsiębiorstwa Transbud Rzeszów. Od 1981 do 1984 był kierownikiem w Budimexie. Następnie, do 1985 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Rzeszowskich Zakładów Naprawy Samochodów. W latach 1985–1991 kierował Miejskimi Zakładami Budownictwa Mieszkaniowego. W 1993 został prezesem Spółdzielni Mieszkaniowej "Nowe Miasto". Funkcję tę pełnił do 2001.

Od 1964 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1990 wstąpił do SdRP, a w 1999 – do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zasiadał we władzach wojewódzkich tych partii.

W latach 2001–2002 zasiadał w Sejmie IV kadencji, został wybrany z ramienia SLD w okręgu rzeszowskim.

10 listopada 2002 utracił mandat poselski w związku z wyborem na urząd prezydenta miasta. W 2006 został wybrany na kolejną kadencję w wyborach samorządowych, otrzymując 76,59% wszystkich głosów przy frekwencji wynoszącej 50,29%. W 2010 ponownie wygrał wybory w pierwszej turze, zdobywając 53,25% głosów[1]. W 2011 bezskutecznie ubiegał się o mandat senatora.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2010)[2].

Bibliografia