Tadeusz Nowak (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Nowak
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

3 stycznia 1929

Data śmierci

12 sierpnia 2002

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo karne, postępowanie karne
nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uniwersytet Szczeciński

Tadeusz Nowak (ur. 3 stycznia 1929, zm. 12 sierpnia 2002)[1] – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytetu Szczecińskiego, specjalista w zakresie prawa karnego i postępowania karnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał tytuł naukowy profesora. Był nauczycielem akademickim Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w Zakładzie Postępowania Karnego oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego w Katedrze Postępowania Karnego, której był kierownikiem. Był także wykładowcą Wyższej Szkoły Hotelarstwa i Gastronomii w Poznaniu[2].

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora otrzymali Jan Grajewski (1975), Hanna Paluszkiewicz (1997) i Paweł Wiliński (2002)[3][2].

Uhonorowano go publikacją: Współczesny polski proces karny: księga ofiarowana Profesorowi Tadeuszowi Nowakowi, red. Stanisław Stachowiak, seria: Prace Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu t. 6, Poznań 2002.

Grób profesora Tadeusza Nowaka na Cmentarzu Junikowskim

Został pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu (oznaczenie grobu: AZ-2-L-9B)[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Dowód z opinii biegłego w polskim procesie karnym, Poznań 1966
  • Zasada bezpośredniości w polskim procesie karnym, Poznań 1971
  • Funkcja wychowawcza prawa, Warszawa 1971
  • Postępowania szczególne w procesie karnym, Poznań 1976
  • Dowód z dokumentu w polskim procesie karnym, Warszawa 1982 (wyd. 2 uzupełnione, Warszawa-Poznań 1993)
  • Proces karny. Część szczególna, Poznań 1996 (współautorzy: Wiesław Daszkiewicz, Stanisław Stachowiak; wyd. 2, 1996)
  • Prawo karne procesowe. Dynamika postępowania, Poznań-Bydgoszcz 2000 (współautor: Stanisław Stachowiak)[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zmarli profesorowie. prawo.amu.edu.pl. [dostęp 2018-01-20].
  2. a b Prof. Tadeusz Nowak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-01-20].[martwy link]
  3. Sławomir Steinborn, Jan Grajewski (1932-2009). lex.pl. [dostęp 2018-01-20].
  4. Profesor Tadeusz Nowak. Publikacje do 2000 r.. prawo.amu.edu.pl. [dostęp 2018-01-21].