Tadeusz Orlik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Adam Orlik
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1935
Samoklęski

Data śmierci

14 kwietnia 2017

profesor nauk inżynieryjnych
Specjalność: gospodarka wodno-ściekowa
Doktorat

1968

Habilitacja

1976

Profesura

1986

Uczelnia

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Adam Orlik (ur. 27 sierpnia 1935 w Samoklęskach, zm. 14 kwietnia 2017) – polski profesor, specjalista w zakresie melioracji przeciwerozyjnej, gospodarki wodno-ściekowej, jak również kształtowania środowiska glebowego i wodnego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej uczęszczał do szkoły podstawowej w Samoklęskach. Po zakończeniu wojny rodzina przeprowadziła się do Krakowa. Tutaj ukończył szkołę średnią. W 1954 rozpoczął studia inżynierskie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Studia te dokończył na lubelskiej Wyższej Szkole Rolniczej. Doktoryzował się w 1968, a habilitował w 1976, uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk technicznych z zakresu melioracji rolnych. Profesorem tytularnym nauk rolniczych został w 1986, a profesorem zwyczajnym w 1994. Od 1979 do 2005 kierował Zakładem Melioracji i Kształtowania Środowiska w Katedrze Melioracji Budownictwa Rolniczego na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie[1].

Pochowany został na cmentarzu w Kamionce koło Lubartowa[1].

Zainteresowania[edytuj | edytuj kod]

Początkowo najbardziej zainteresowany był zagadnieniami z zakresu dyscypliny melioracji przeciwerozyjnych, głównie w kontekście użytkowania rolnego terenów niepłaskich. Od 1990 zainteresował się również gospodarką wodno-ściekową oraz ochroną środowiska glebowego i wodnego[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Na dorobek naukowy profesora składa się około 160 publikacji, w tym około 60 prezentujących oryginalne wyniki badań. Był autorem jednego podręcznika i dwóch skryptów. Wypromował ośmiu doktorów i był promotorem około 180 prac magisterskich. Recenzował też prace doktorskie i habilitacyjne[1].

Przynależność[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych, Komitetu Zasobów Wodnych i Ochrony Wód przy Zarządzie Głównym NOT, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, a także Polskiego Związku Łowieckiego[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Krzysztof Jóźwiakowski, Andrzej Marczuk, Wspomnienie, w: Aktualności Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, nr 3(83)/2017, s.31, ISSN 1899-346X