Tadeusz Stadniczeńko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Stadniczeńko
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1926
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1998
Szczecin

Poseł na Sejm PRL V, VI, VII, VIII i IX kadencji
Okres

od 1969
do 1989

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (od 1941) Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal „Za udział w walkach o Berlin” Medal 30-lecia Polski Ludowej Odznaka Grunwaldzka

Tadeusz Kazimierz Stadniczeńko (ur. 29 sierpnia 1926 w Kołomyi, zm. 14 lutego 1998 w Szczecinie) – polski ekonomista i polityk, poseł na Sejm PRL V, VI, VII, VIII i IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Karola i Józefy. Jako oficer rezerwy brał udział w II wojnie światowej (do Wojska Polskiego został wcielony w maju 1944, służbę zakończył w marcu 1947 w stopniu podporucznika). Ukończył Oficerską Szkoły Łączności. Jako dowódca plutonu walczył w 2 Armii Wojska Polskiego. W latach 1949–1952 oraz 1959–1963 studiował na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Szczecińskiej, w 1963 uzyskał tytuł zawodowy magistra ekonomii. W 1947 przystąpił do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację

Prowadził prywatny zakład graficzny w Gorzowie Wielkopolskim, później również w Szczecinie. Przez okres lat 50. i 60. pracował na stanowiskach kierowniczych w spółdzielczości pracy w Szczecinie. W 1957 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, w którym pełnił funkcje przewodniczącego koła spółdzielczości pracy w Szczecinie (1957–1961), członka (1962–1969), członka prezydium (od 1966), sekretarza (1969–1979), wiceprzewodniczącego prezydium (1985–1986) i przewodniczącego (1979–1981, 1986–1989) Wojewódzkiego Komitetu w Szczecinie, a także członka Centralnej Komisji Rewizyjnej (1965–1969) i członka Centralnego Komitetu (1969–1981) oraz doradcy przewodniczącego WK w Warszawie (1989).

W 1962 zasiadł w Wojewódzkim Komitecie Frontu Jedności Narodu (w 1969 został jego wiceprzewodniczącym). Zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Szczecinie, w latach 70. pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego. Był również wiceprzewodniczącym Rady Wojewódzkiej Związku Spółdzielczości Pracy w Szczecinie.

Pięciokrotnie uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL V, VI, VII, VIII i IX kadencji, reprezentował okręgi Stargard Szczeciński oraz Szczecin.

W Sejmie PRL V i VI kadencji zasiadał w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, w Sejmie VII kadencji w Komisji Handlu Zagranicznego oraz w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, w Sejmie VIII kadencji w Komisji Handlu Zagranicznego, Komisji Obrony Narodowej, Komisji Skarg i Wniosków, Komisji Nadzwyczajnej do kontroli realizacji porozumień z Gdańska, Szczecina i Jastrzębia, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Spółdzielniach i ich Związkach, Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej oraz w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej, a w Sejmie IX kadencji w Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich oraz w Komisji Obrony Narodowej.

W latach 80. pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do Kontroli Porozumień z Gdańska, Szczecina i Jastrzębia[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Czubiński, Stronnictwo Demokratyczne (1937–1989): zarys dziejów, Poznań 1998, s. 291

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]