Tenacious D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tenacious D
Ilustracja
Tenacious D (2016)
Rok założenia

1994

Pochodzenie

Los Angeles

Gatunek

hard rock[1], heavy metal[1], comedy rock[1]

Wydawnictwo

Epic Records, Columbia Records

Powiązania

Trainwreck

Strona internetowa

Tenacious D (znani jako „The D”) – amerykański zespół rockowy, założony przez muzyków/aktorów Kyle’a Gassa i Jacka Blacka. Ich styl łączy rock z innymi stylami muzycznymi takimi jak folk metal, comedy rock i country rock.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jack Black (2016)

Początki[edytuj | edytuj kod]

Jack Black spotkał 24-letniego Kyle’a Gassa, kiedy miał 16 lat w Los Angeles w roku 1986, kiedy byli członkami grupy teatralnej „The Actors' Gang”. Black i Gass nie mogli siebie znieść, ale z biegiem czasu rozpracowali swoje różnice. Później Gass nauczył Blacka gry na gitarze i założyli zespół. Od kiedy obydwaj potrafili śpiewać i grać na gitarze, Black stał się głównym wokalistą a Gass głównym gitarzystą. Nazwa zespołu jest zaczerpnięta ze słów komentatora sportowego Marva Alberta, „tenacious d.”, czyli „zacięta o.” (obrona), termin określający agresywne krycie w koszykówce.

Seriale telewizyjne (1997–2000)[edytuj | edytuj kod]

W 1997 HBO wypuściło dwa epizody Tenacious D w telewizji. Następne 4 epizody nie były publikowane aż do 1999 roku. Program był o trudnych początkach zespołu starającego się wejść na rynek muzyczny. Sześć odcinków zawierało utwory, które później zostały nagrane ponownie, stając się częścią pierwszego albumu, a także utwory, które nie zostały opublikowane do dzisiejszego dnia. Nazwy poszczególnych odcinków: The Search for Inspirado, Angel in Disguise, Death of the Dream, The Greatest Song in the World, The Fan i Road Gig.

Pierwszy album (2001–2003)[edytuj | edytuj kod]

Kyle Gass (2016)

Tenacious D wydało Tenacious D (#38 w Wielkiej Brytanii), w 2001. Do pierwszego albumu poprosili o pomoc głównego wokalistę zespołu Foo FightersDave’a Grohla do gry na perkusji, klawiszowca Page’a McConnella z Phish, gitarzystę Warrena Fitzgeralda z The Vandals, i basistę Steve’a McDonalda. The Dust Brothers wyprodukowali album. Większość utworów bazuje na mało popularnym serialu emitowanym w telewizji HBO.

Kilka utworów z tego albumu jest skitami, w których Jack i Kyle przechodzą pewnego rodzaju kreatywny proces albo przedstawiają argumenty, które prowadzą do następnej piosenki. Większość skitów zostało zaczerpniętych z ich show, zawierają więc unikatowy absurdalny humor.

Pierwszym singlem z tego albumu był „Wonderboy”, który stał się popularny w rockowych stacjach radiowych, zaś drugim była reklamująca zespół piosenka „Tribute”, stanowiąca hołd dla „najlepszej piosenki na świecie”.

Dwa następne single zostały wypuszczone w późniejszym okresie; jeden do utworu „Dio”, który był swoistym pokłonem dla Ronniego Jamesa Dio. W utworze zawarta była prośba zwrócona w kierunku Dio, aby przestał grać rocka i pozwolił zająć jego miejsce na szczycie. Dio bardzo polubił piosenkę i pozwolił zagrać Blackowi i Gassowi w jego teledysku „Push”. Ostatnim singlem było „Fuck Her Gently”, którego teledysk był w całości animowany przez Spümcø ze studia Ren and Stimpy.

W 2003, wydali DVD zatytułowaną The Complete Masterworks, która zawierała całą serię ich serialu TV, krótkie filmiki i koncert na żywo z londyńskiego Brixton Academy (nagrany 3 listopada 2002).

Film i drugi album (2004–2006)[edytuj | edytuj kod]

John Konesky (2016)

W czerwcu 2004 roku, zespół zaczął pracować nad filmem pod tytułem Tenacious D in: The Pick of Destiny. Nagrywanie filmu zaczęło się w kwietniu 2005. Reżyserem jest Liam Lynch, który był także reżyserem teledysku „Tribute”. W maju 2005 rozpoczął nagrywać utwory do ścieżki dźwiękowej do filmu, która była zarazem drugim albumem zespołu. Film pokazuje fikcyjne początki zespołu i ich wspinanie się na szczyt. Premiera odbyła się 22 listopada 2006. Ścieżka dźwiękowa została wydana 14 listopada. Na płycie gościnnie wystąpili Ronnie James Dio oraz Meat Loaf, obaj w utworze „Kickapoo”. Meat Loaf wcielił się w ojca młodego Jacka Blacka, Dio zaś w siebie samego. W filmie wystąpił również Dave Grohl, grając rolę diabła.

Rize of the Fenix (2012)[edytuj | edytuj kod]

Kolejny album Tenacious D – Rize of the Fenix ukazał się 15 maja 2012 roku, jednak już przed premierą został opublikowany w całości na oficjalnej stronie zespołu. W nagraniu po raz kolejny pomógł Dave Grohl z Foo Fighters (perkusja), a także John Spiker (gitara basowa, klawisze) i John Konesky (gitara elektryczna).

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

Scott Seiver (2016)

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze pojawienie się Blacka i Gassa grających razem odbyło się w filmie Bio-Dome (1996), następnie razem pojawili się w Telemaniak (1996), Saving Silverman oraz Shallow Hal, obu wypuszczonych w 2001. W filmie Bongwater (1997) Jack Black odgrywał postać Devlina, grającego Jesus Ranch, który został później wykorzystany do jednego odcinka serialu Tenacious D. W 2005 roku zagrali w filmie Tenacious D: The Pick of Destiny, a w 2009 zagrali razem w komedii Rok pierwszy (Year One), w której jednak Gass gra tylko epizodyczną rolę.

Inne zespoły[edytuj | edytuj kod]

Kyle Gass gra na gitarze i jest wokalistą zespołu Trainwreck, w którym występuje pod pseudonimem „Klip Calhoun”. Członkiem tego zespołu jest także JR Reed (Lee), którego można było zobaczyć w jednym z odcinków serialu Tenacious D. Reed tworzy pod pseudonimem „Darryl Donald”.

Duet Black i Gass pojawia się również w teledyskach innych zespołów muzycznych, takich jak: „Push” zespołu Dio oraz „Learn to Fly” i „Low” zespołu Foo Fighters.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[2]
CAN
[2]
GER
[3]
CHE
[4]
AUT
[5]
AUS
[6]
NZL
[7]
UK
[8]
Tenacious D
  • Data: 25 września 2001[9]
  • Wydawca: Epic Records
33 96 91 13 11 38
  • USA: platynowa płyta[10]
The Pick of Destiny
  • Data: 14 listopada 2006[11]
  • Wydawca: Epic Records
8 47 81 64 35 10
Rize of the Fenix
  • Data: 14 maja 2012[12]
  • Wydawca: Columbia Records
4 7 5 4 2 6 42 2
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
UK
[8]
AUS
[13]
NZL
[14]
Wonderboy 2002 34 48 Tenacious D
Tribute 84 4 9
POD 2006 24 The Pick of Destiny
„–” oznacza, że singel nie był notowany.
Albumy wideo
Tytuł Dane dot. albumu Certyfikat
The Complete Masterworks
  • Data: 19 listopada 2002[15]
  • Wydawca: Epic Music Video
  • USA: 6x platynowa płyta[10]
The Complete Masterworks 2
  • Data: 28 października 2008[16]
  • Wydawca: Epic Music Video
Albumy koncertowe
Tytuł Dane dot. albumu
Live
  • Data: 25 listopada 2015[17]
  • Wydawca: Columbia Records

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Przypis
2012 Service To Rock Tenacious D Kerrang! Awards Laur [18]
2013 Comeback of the Year Revolver Golden Gods Awards Laur [19]
2015 Best Hard Rock/Metal Performance „The Last in Line” Nagroda Grammy Laur [20]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Heather Phares: Tenacious D Biography. AllMusic. [dostęp 2016-07-03]. (ang.).
  2. a b Tenacious D Billboard Chart History. Billboard. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  3. Tenacious D/Longplay-Chartverfolgung. Musicline.de. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)]. (niem.).
  4. Tenacious D/Longplay-Chartverfolgung. Hitparade.ch. [dostęp 2016-10-31]. (niem.).
  5. Tenacious D/Longplay-Chartverfolgung. Austrian Charts. [dostęp 2016-10-31]. (niem.).
  6. Tenacious D Australian Albums Chart. Australian Charts. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  7. Tenacious D New Zealand Albums Chart. Charts. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  8. a b Tenacious D UK Chart History. Official Charts. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  9. Stephen Thomas Erlewine: Tenacious D Tenacious D review. AllMusic. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  10. a b RIAA: Tenacious D. RIAA. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  11. Stephen Thomas Erlewine: Tenacious D The Pick of Destiny review. AllMusic. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  12. Stephen Thomas Erlewine: Tenacious D Rize of the Fenix review. AllMusic. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  13. Tenacious D Australian Singles Chart. Australian Charts. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  14. Tenacious D New Zealand Singles Chart. Charts. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  15. Tenacious D – The Complete Master Works. Discogs. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  16. The Complete Masterworks 2. AllMusic. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  17. Tenacious D – Live. Discogs. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  18. Chad Childers: 2012 Kerrang! Awards Winners. Loudwire.com. [dostęp 2016-01-29]. (ang.).
  19. Robert Pasbani: REVOLVER GOLDEN GODS Awards 2013: Winners And Performance Highlights. Metalinjection.net. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  20. TENACIOUS D Wins 'Best Hard Rock/Metal Performance’ GRAMMY Award. Blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]