Przejdź do zawartości

Testament mój

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podobizna autografu wiersza

Testament mój (inc. Żyłem z wami) – wiersz napisany przez Juliusza Słowackiego na przełomie lat 1839 i 1840 w Paryżu[1]. Powstał w formie testamentu poetyckiego[2]. Jest jednym z najbardziej znanych polskich wierszy[3]. Przykład liryki bezpośredniej.

Podmiot liryczny można utożsamić z samym poetą, który dokonuje podsumowania życia i swojej twórczości artystycznej. Wiersz skierowany jest do wszystkich jego przyjaciół romantyków. Mimo że jest wielkim poetą, to jednak zawsze tworzył w cieniu Adama Mickiewicza. Czuje się przez to niedoceniony i uskarża się na drogę bez świata oklasków, wspomina, że cicho odleci.

Odniesienia

[edytuj | edytuj kod]

Testament mój był inspiracją dla wiersza Non omnis moriar Zuzanny Ginczanki[4].

Do fragmentu Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec nawiązują tytuły książek:

Wiersz bywa obierany jako hymn przez szkoły noszące imię Juliusza Słowackiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Christopher John Murray (red.): Encyclopedia of the Romantic Era, 1760-1850. T. 2. Fitzroy Dearborn, 2004, s. 1059–1061. ISBN 978-1-57958-422-1. (ang.).
  2. Włodzimierz Appel: Literatura i nauka o języku. WSiP, 1995, s. 760. (pol.).
  3. Najbardziej znane dzieła literatury polskiej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2014-01-07].
  4. Irena Grudzińska-Gross. TO I OWO: Portret ze szmalcownikiem w tle. „dwutygodnik.com”. 55/2011. (pol.). 
  5. Kamienie na szaniec. Nowa książka Karola Koźmińskiego. „Wschód”. Nr 69, s. 8, 20 grudnia 1937. 
  6. Co słychać w świecie kulturalnym. „Kamienie na szaniec”. 12 bohaterskich żywotów. „Dzień Dobry”. Nr 224, s. 7, 15 sierpnia 1939. 
  7. Kazimierz Doktór: Socjologia: teoria i działanie: księga pamiątkowa ku czci Władysława Markiewicza. IFiS PAN, 1997, s. 317. ISBN 978-83-86166-79-4. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]