The Fighting Lady

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Fighting Lady
Ilustracja
Lotniskowiec USS „Yorktown” w roku 1944
Gatunek

dokumentalny, wojenny, propagandowy

Rok produkcji

1943/1944

Data premiery

21 grudnia 1944

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

61 minut

Reżyseria

Edward Steichen
William Wyler

Scenariusz

John S. Martin
Eugene Ling

Główne role

Robert Taylor (narrator)
Charles Boyer (narrator w wersji francuskiej)

Muzyka

David Buttolph

Produkcja

Louis de Rochemont

Dystrybucja

20th Century Fox

Nagrody
1945: Oscar w kategorii „Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny

The Fighting Lady – amerykański propagandowy dokument wojenny z 1944 w reżyserii Edwarda Steichena i Williama Wylera. Nakręcony w Technicolorze film otrzymał w roku 1945 Oscara w kategorii „Najlepszy Pełnometrażowy Film Dokumentalny”[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Godzinny dokument nakręcony na przełomie 1943 i 1944 wyprodukowano na zlecenie Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Przedstawia szlak bojowy amerykańskiego lotniskowca USS „Yorktown” pełniącego służbę na Pacyfiku, podczas konfliktu będącego częścią II wojny światowej.

Film przedstawia załogę lotniskowca pełniącą różne funkcje na „The Fighting Lady” (tak nazywano USS „Yorktown”), ćwiczenia artylerii okrętowej oraz bombardowania i walki powietrzne z Japończykami w jakich uczestniczą amerykańscy piloci samolotów startujących z USS „Yorktown” podczas kolejnych operacji wojskowych. Są to w kolejności: bombardowanie wyspy Minami Tori-shima w 1943, atolu Kwajalein i japońskich okrętów, atolu Chuuk i wysp na Marianach oraz walki powietrzne (wszystko w 1944). Sceny pojedynków amerykańskich samolotów z wrogiem i bombardowania celów wojskowych są bardzo efektowne gdyż kręcone są za pomocą fotokarabinów.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

oraz pozostała załoga lotniskowca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]