Thranduil
Postać z mitologii Śródziemia | |
Thranduil. Fanart inspirowany ekranizacją Hobbita | |
Wystąpienia | |
---|---|
Grany przez | |
Dane biograficzne | |
Pochodzenie | |
Przynależność | |
Rodzina |
Thranduil – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, Sindar, król elfów leśnych z północnej części Mrocznej Puszczy, nazywanej Leśnym Królestwem; syn Orophera i ojciec Legolasa[1].
Występuje w Hobbicie (nosi tam miano król elfów). Informacje na jego temat znajdują się także we Władcy Pierścieni, Niedokończonych opowieściach i Silmarillionie.
Określenie czasu jego urodzenia budzi wątpliwości. Dodatek B do Władcy Pierścieni podaje, że przed zbudowaniem Barad-dûr (ok. 1000 rok Drugiej Ery) Sindarowie migrowali z Lindonu na wschód; „niektórzy z nich założyli królestwa w odległych lasach. (…) Jednym z takich władców był Thranduil”[2]. Tymczasem według późniejszego tekstu opublikowanego w Niedokończonych Opowieściach królem „królestwa Thranduila” w omawianym okresie był Oropher[3].
Thranduil wziął udział w wojnie Ostatniego Sojuszu, gdzie zginął jego ojciec wraz z dwiema trzecimi ich armii. Jest to najwcześniejsze wydarzenie, w którym Thranduil z pewnością brał udział. Odtąd występuje on w źródłach konsekwentnie jako król Leśnego Królestwa[4][5].
Należał prawdopodobnie do Białej Rady. Dzięki niemu Czarnoksiężnik[6] został wypędzony z Dol Guldur. Kiedy Kompania Thorina wkroczyła do Leśnego Królestwa, została uwięziona przez gwardzistów Thranduila. Dowodził elfami w Bitwie Pięciu Armii. Po ucieczce drużyny i zabiciu Smauga król domagał się zwrotu części skarbu zrabowanej elfom przez smoka, a zgromadzonej w Ereborze. Thorin odmawiał do czasu, gdy Bilbo Baggins ukradł Arcyklejnot i przyniósł go Thranduilowi i Bardowi.
W 3017 roku Trzeciej Ery otrzymał od Aragorna zadanie trzymania Golluma na uwięzi. W czerwcu 3018 roku Gollum uciekł w czasie napadu orków, a Thranduil wysłał swojego syna do Rivendell z wiadomością o tym wydarzeniu[7].
Ostatni raz Thranduil wspominany jest w Dodatkach do Władcy Pierścieni, kiedy broni Leśnego Królestwa, a następnie, po upadku Saurona, spotyka się z Celebornem 6 kwietnia 3019 roku Trzeciej Ery w celu omówienia dalszych losów królestw obu władców[8].
W animowanej wersji Hobbita z 1977 głosu Thranduilowi użyczył Otto Preminger. W ekranizacji Hobbita Petera Jacksona, Thranduila gra Lee Pace.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści, s. 223.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót króla, s. 467.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści, s. 224.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści, s. 224–225.
- ↑ R. Foster: Encyklopedia Śródziemia, s. 265.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Silmarillion, s. 355.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót Króla, s. 482.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót Króla, s. 489–490.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót króla. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Muza, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
- J.R.R. Tolkien: Niedokończone opowieści. Radosław Kot (tłum.). Amber, 2002. ISBN 83-7245-943-6.
- J.R.R. Tolkien: Silmarillion. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Amber, 2002. ISBN 83-7245-882-0.
- Robert Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: Amber, 2002. ISBN 83-241-0200-0.