Tichon (Szarapow)
| Konstantin Szarapow | |
| Biskup ałmacki | |
_%D0%BD%D0%B0_%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%B5%D0%BC_%D0%BC%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B5_%D0%92%D0%B2%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9_%D1%86._%D0%B2_%D0%90%D0%BB%D0%BC%D0%B0-%D0%90%D1%82%D0%B5.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7/19 kwietnia 1886 |
| Data i miejsce śmierci |
listopad 1937 |
| Miejsce pochówku |
Jan’alyq↗ |
| Biskup ałmacki | |
| Okres sprawowania |
1936–1937 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1900 |
| Chirotonia biskupia |
1925 |
Tichon, imię świeckie Konstantin Iwanowicz Szarapow (ur. 7 kwietnia?/19 kwietnia 1886 w Tule, zm. 10 listopada 1937) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1900 złożył śluby zakonne w Ławrze Poczajowskiej. Jako członek tamtejszej wspólnoty monastycznej uczestniczył w redagowaniu drukowanego w Ławrze pisma Русский Инок (Mnich rosyjski). W 1915 opuścił klasztor, gdy powierzono mu funkcję kapelana wojskowego, którą pełnił do 1925. W 1921 udał się do Żyrowic, gdzie został przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej. Z powodu antypolskiej postawy został zatrzymany i deportowany do Niemiec, skąd w 1925 przedostał się z powrotem do Rosji. 9 marca tego samego roku miała miejsce jego chirotonia na biskupa homelskiego[1].
Patriarcha Tichon polecił mu również koordynować działania duchownych przeciwnych autokefalizacji Kościoła prawosławnego w Polsce. Jednak już w listopadzie tego samego roku biskup Tichon został aresztowany przez władze radzieckie i skazany na trzyletnie zesłanie do Kazachstanu. 17 marca 1934 otrzymał godność biskupa czerepowieckiego, jednak nigdy nie udał się do tego miasta, pozostając w Samarkandzie. 17 lipca 1936 przeniesiony na katedrę ałmacką, dotarł do tego miasta w styczniu roku następnego. Już 3 października tego samego roku został oskarżony o szpiegostwo i zdradę ZSRR, po czym skazany na śmierć. Wyrok przez rozstrzelanie wykonano, według różnych świadectw, tego samego dnia lub w tydzień później.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Historia eparchii na jej oficjalnej stronie. [dostęp 2013-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Jacek Pelica, Kościół prawosławny w województwie lubelskim (1918–1939), Lublin: Fundacja Dialog Narodów, 2007, s. 394, ISBN 978-83-925882-0-7, OCLC 177030699.
- Biografia w serwisie prawosławia rosyjskiego. ortho-rus.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].