Przejdź do zawartości

Tobias Billström

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tobias Billström
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1973
Malmö

Minister spraw zagranicznych Szwecji
Okres

od 18 października 2022
do 10 września 2024

Przynależność polityczna

Umiarkowana Partia Koalicyjna

Poprzednik

Ann Linde

Następca

Maria Malmer Stenergard

Odznaczenia
Krzyż Dobrosąsiedztwa (Zjednoczony Gabinet Przejściowy Białorusi)

Tobias Lennart Billström (ur. 27 grudnia 1973 w Malmö) – szwedzki polityk, parlamentarzysta, w latach 2006–2014 minister ds. migracji i polityki azylowej, w 2010 także minister zatrudnienia, od 2022 do 2024 minister spraw zagranicznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia z zakresu historii i nauk politycznych na Uniwersytecie w Lund. W 2002 uzyskał magisterium z filozofii na University of Cambridge.

Od 1998 do 2002 był radnym Malmö i wiceprzewodniczącym miejskiej komisji edukacji. Pracował m.in. jako dziennikarz w redakcji pisma „Nordvästra Skånes Tidningar”. W 2002 z ramienia Umiarkowanej Partii Koalicyjnej został wybrany w skład Riksdagu. Cztery lata później z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, zrezygnował jednak z zasiadania w parlamencie w związku z objęciem w październiku 2006 urzędu ministra ds. migracji i polityki azylowej w gabinecie Fredrika Reinfeldta.

Stał się pierwszym otwartym biseksualistą w szwedzkim rządzie[1]. Kilka dni po nominacji ujawniono, iż podobnie jak dwóch innych członków nowego gabinetu przez lata nie opłacał abonamentu telewizyjnego[2]. W przeciwieństwie do Cecilii Stegö Chilò i Marii Borelius (które dodatkowo zatrudniały nielegalnie opiekunki do dzieci) Tobias Billström pozostał na swoim stanowisku[3]. 7 lipca 2010 został także ministrem zatrudnienia. Po wyborach w 2010, w których również dostał się do Riksdagu, powrócił do pełnienia wyłącznie funkcji ministra ds. migracji i polityki azylowej. Zakończył urzędowanie w 2014, pozostając członkiem parlamentu na kolejną kadencję.

Również w 2018 i 2022 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w wyborach krajowych[4][5]. W październiku 2022 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w nowo powołanym gabinecie Ulfa Kristerssona[6]. Złożył rezygnację z tej funkcji we wrześniu 2024, kończąc urzędowanie w tym samym miesiącu[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzyż Dobrosąsiedztwa – Zjednoczony Gabinet Przejściowy Białorusi, 2023[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Swedish movers and shakers. politico.eu, 24 czerwca 2009. [dostęp 2020-11-29]. (ang.).
  2. Ministers reported to police for unpaid TV licences. thelocal.se, 13 października 2006. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  3. Jag tänker inte avgå. dn.se, 17 października 2006. [dostęp 2018-09-16]. (szw.).
  4. Beslut resultat val till riksdagen 2018. val.se, 16 września 2018. [dostęp 2018-09-16]. (szw.).
  5. Beslut resultat val till riksdagen 2022. val.se, 17 września 2022. [dostęp 2022-09-19]. (szw.).
  6. Sveriges nya regering. regeringen.se, 18 października 2022. [dostęp 2022-10-18]. (szw.).
  7. Nya regeringen ska hålla två mandatperioder. aftonbladet.se, 10 września 2024. [dostęp 2024-09-23]. (szw.).
  8. Швецыя прызначыла спецпасланніка па сувязях з дэмакратычнай Беларуссю. tsikhanouskaya.org, 6 listopada 2023. [dostęp 2024-06-09]. (biał.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]