Toczyłowo (jezioro)
53°41′08″N 22°28′18″E/53,685556 22,471667 Toczyłowo | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
101,8 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
4864,3 m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Grajewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grajewskiego  | |
| 53°41′08″N 22°28′18″E/53,685556 22,471667
| |
Toczyłowo – jezioro zlokalizowane w pobliżu wsi Toczyłowo, położone w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Grajewo. Jezioro znajduje się przy trasie nr 65.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jezioro ma kształt wydłużony z północy na południe. W jego północno-wschodniej części znajduje się zatoka o potocznej nazwie Biała Glina. W części południowej znajduje się druga zatoka – Bielik[1]. Kiedyś było jeziorem przepływowym dla rzeki Ełk i należało do Pojezierza Ełckiego, teraz rzeka biegnie obok jeziora. Natomiast woda ze zbiornika wodnego odprowadzana jest starym korytem rzeki Ełk[2]. Od północnego zachodu przylega do jeziora las. Pozostałe brzegi stanowią pola i łąki. Na brzegu zachodnim, w jego połowie, zlokalizowano ośrodek turystyczny[1].
Jezioro ma słabo rozwiniętą linię brzegową. Ławica przybrzeżna jest niezbyt szeroka, nieco szersza w części południowo-zachodniej. Dno ma łagodną konfigurację, bez górek[1].
Pod względem jakości wód jezioro posiada III klasę czystości. Jest to jezioro rekreacyjne. Na północnym brzegu zbiornika znajduje się dzika plaża wykorzystywana również w celach turystycznych.
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jeziorze dominują takie gatunki ryb jak: szczupak, okoń i leszcz. Jego północno-zachodni brzeg porośnięty jest lasem, na południowym brzegu na skarpie zlokalizowana jest wieś Toczyłowo, a reszta graniczy z pastwiskami i łąkami[3].
Rośliny naczyniowe zajmują 20-30% jeziora. Roślinność wynurzona jest słabo rozwinięta i koncentruje się zwłaszcza w zachodniej i południowo-zachodniej części akwenu. Wąski pas oczeretów tworzy przede wszystkim trzcina pospolita. Roślinność zanurzona występuje głównie w części północnej oraz południowej, w zatokach Biała Glina i Bielik. Dominuje wśród niej moczarka kanadyjska, rogatek sztywny oraz wywłócznik. Pas roślin o liściach pływających tworzą w głównej mierze rdestnica pływająca oraz grążel żółty.
Po likwidacji okręgu PZW Łomża, w roku 2006, akwen został przejęty przez Mazowiecki Okręg PZW[1]. Wcześniej zarządzało nim Państwowe Gospodarstwo Rybackie z Giżycka, ale z uwagi na peryferyjne położenie nie eksploatowało go zbyt intensywnie i nie zarybiało – odławiano go zaledwie kilka dni w roku. Być może jezioro zarybiono jednorazowo w 1984. Rybackiego odłowu kontrolnego dokonano 21 września 1994 (Okręg PZW w Łomży). Stwierdzono wówczas obecność okonia, szczupaka, leszcza, płoci, a w mniejszej liczbie lina, karpia, uklei i węgorza. W 2006 zarybiono akwen karpiem, karasiem i szczupakiem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Marian Paruzel, Jezioro Toczyłowo, w: Wiadomości Wędkarskie, nr 1/2008, s. 78, ISSN 0137-8104
- ↑ Jezioro Toczyłowo, www.gminagrajewo.pl (dostęp: 4 maja 2008)
- ↑ Jezioro Toczyłowo, www.klimaty podlasia.pl (dostęp: 4 maja 2008)