Torula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torula
Ilustracja
Torula herbarum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Pleosporales

Rodzina

Torulaceae

Rodzaj

Torula

Nazwa systematyczna
Torula Shoemaker
Ann. Bot. (Usteri) 15: 25 (1795)
Typ nomenklatoryczny

Torula monilis Pers. 1795

Torula Shoemaker – rodzaj grzybów workowych z klasy Dothideomycetes[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Występowanie

Grzyby saprotroficzne powszechnie występujące zarówno w siedliskach lądowych, jak i wodnych, w regionach od umiarkowanego do tropikalnego. Ich zarodniki spotykane są często, zwykle stanowią zaledwie kilka procent całkowitej ilości zarodników grzybów, ale w bibliotekach, w których przechowywano stare książki, czasopisma i rękopisy, dominowały zarodniki Torula i Gibberella. Były w pyle papierowym, materiałach drewnianych i na wilgotnych ścianach biblioteki. Duże ilości stwierdzono również w powietrzu wewnątrz fabryk. Występują głównie w pomieszczeniach zmkniętych. Zarodniki Torula obok innych rodzajów grzybów: Cladosporium, Coprinus i Alternaria były jednymi z najliczniejszych zarodników występujących w powietrzu wewnątrz i na zewnątrz zatłoczonego pociągu. Dużo występuje również w powietrzu wokół pól uprawnych po zbiorach, co sugeruje, że głównym źródłem tych grzybów są szczątki roślinne. Znaleziono je również na powierzchni owoców[2].

Morfologia i rozwój

Tworzą aksamitne kolonie o barwie od ciemnobrązowej do czarnej z przeważnie zanurzoną grzybnią. Gatunek typowy T. herbarum na podłożach PDA i MEA tworzy bladooliwkowoszarą kolonię, która po dwóch tygodniach w temperaturze 25 °C pokrywa całą szalkę Petriego[2].

Konidia kuliste lub prawie kuliste, koloru brązowego z jasnobrązowym wierzchołkiem, o fakturze gładkiej do brodawkowatej. Są typu fragmokonidium i składają się zwykle z czterech komórek, ale może ich być nawet dziesięć. Powstają w rozgałęzionych łańcuchach, na komórkach konidiotwórczych lub jednej brązowej komórce podstawowej, a ich komórki wierzchołkowe mają zdolność przekształcania się w komórki konidiotwórcze i tworzenia na szczycie nowych konidiów. Komórki konidiogenne mogą być końcowe lub boczne, mieć pogrubioną i silnie zmelanizowaną ścianę u podstawy lub cienką ścianę, która często zapada się i staje się na wierzchołku wklęsła[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Torulaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Takson utworzył Christiaan Hendrik Persoon w 1795 r.[1] Synonimy:

  • Hormiscium Kunze, in Kunze & Schmidt 1817
  • Satwalekera D. Rao, V.G. Rao & P.Rag. Rao 1970
  • Taeniola Bonord 1851
  • Tetracolium Kunze ex Link 1824[3].

Niektóre gatunki:

Nazwy naukowe według Index Fungorum[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-02-03] (ang.).
  2. a b c Aleksandra Zebeljan, Torula [online] [dostęp 2024-02-03] (ang.).
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-02-03] (ang.).
  4. Index Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2024-02-03] (ang.).