Trąbka opierścieniona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trąbka opierścieniona
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Tubariaceae

Rodzaj

trąbka

Gatunek

trąbka opierścieniona

Nazwa systematyczna
Tubaria confragosa (Fr.) Harmaja
Karstenia' 18: 55 (1978)

Trąbka opierścieniona (Tubaria confragosa (Fr.) Harmaja) – gatunek grzybów należący do rodziny Tubariaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tubaria, Tubariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1838 r., nadając mu nazwę Agaricus confragosus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Harri Harmaja w 1978 r.[1]

Synonimy[2]:

  • Agaricus confragosus Fr. 1838
  • Fulvidula confragosa (Fr.) Singer 1937
  • Naucoria confragosa (Fr.) Singer 1945
  • Phaeomarasmius confragosus (Fr.) Singer 1951
  • Pholiota confragosa (Fr.) P. Karst. 1879
  • Tubaria confragosa (Fr.) Kühner 1969

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 2–7 cm, początkowo wypukły, potem płaskowypukły. Brzeg prążkowany. Jest higrofaniczny. Powierzchnia w stanie suchym gładka, matowa, pomarańczowobrązowa, w stanie wilgotnym jasnobrązowa[4].

Blaszki

Przyrośnięte lub nieco zbiegające ząbkiem, szerokie, dość gęste, początkowo jasnobrązowe, potem brudno pomarańczowo brązowe, jaśniejsze od kapelusza[4].

Trzon

Wysokość 3–5 cm, grubość 2–7 mm, cylindryczny, czasem spłaszczony, nieco zwężający się ku podstawie, kruchy, chrzęstny, pusty. Podstawa z białą, wełnistą grzybnią. Powierzchnia jedwabisto-włókienkowata. Na trzonie cienka, błoniasta osłona, która podczas wzrostu owocnika rozrywa się, pozostawiając zwisający pierścień[4].

Miąższ

Cienki, tej samej barwy co kapelusz, niezmieniający barwy po uszkodzeniu. Zapach i smak łagodny[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników pomarańczowo-brązowy. Zarodniki 6–7,5 × 3,5–4,5 µm, eliptyczne, gładkie[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Trąbka opierścieniona w Europie jest bardzo rzadka. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko dwa stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[5]. Aktualne stanowiska tego gatunku podaje internetowy atlas grzybów[6].

Saprotrof. Występuje na ziemi w lasach liściastych i mieszanych[3]. Owocniki pojawiają się zazwyczaj gromadnie na wiórach drzewnych lub innych resztkach drzewnych przez cały sezon grzybowy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
  4. a b c d e f >California Fungi—Tubaria confragosa [online] [dostęp 2020-04-19] (ang.).
  5. Zbigniew Mirek, Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski , Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006, ISBN 83-89648-38-5
  6. Występowanie trąbki opierścienionej w Polsce [online] [dostęp 2020-04-19] (ang.).