Przejdź do zawartości

Trachyphrynium braunianum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Trachyphrynium)
Trachyphrynium braunianum
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

imbirowce

Rodzina

marantowate

Rodzaj

Trachyphrynium

Gatunek

Trachyphrynium braunianum

Nazwa systematyczna
Trachyphrynium braunianum (K.Schum.) Baker
Fl. Trop. Afr. 7: 319 (1898)[3]

Trachyphrynium braunianum (K.Schum.) Bakergatunek rośliny z monotypowego rodzaju Trachyphrynium Benth. z rodziny marantowatych. Występuje w środkowej i zachodnio-środkowej Afryce.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Ilustracja botaniczna
Pokrój
Wieloletnie rośliny zielne o drewniejących, bambusowatych pędach, osiągających wysokość 4,5 metra[4] (rzadziej więcej, do 10 metrów[5]), tworzące gąszcz[5].
Pędy
Pełzające kłącze[4], silnie rozgałęzione[5]. Łodygi wzniesione lub wspierane przez inne rośliny, w dolnym odcinku otoczone pochwą tworzoną przez zredukowany, łuskowaty liść (cataphyll), długości 21 cm, powyżej rozgałęzione i ulistnione[5].
Liście
Ulistnienie dwurzędowe[5]. Blaszki liściowe podługowato-eliptyczne, wielkości 5,5–20 × 2–10 cm, nieco asymetryczne, u nasady zaokrąglone lub sercowate, wierzchołkowo krótko zaostrzone, nagie[5].
Kwiaty
Wyrastają w parach w zredukowanych wierzchotkach, zebranych w wyrastający wierzchołkowo na pędzie, kłosowaty kwiatostan, osiągający 20 cm długości, niekiedy rozgałęziony u nasady. Wierzchotki otoczone są podsadką długości 15–25 mm. Okwiat grzbiecisty, długości 2–2,5 cm, biały, niekiedy nieco różowo lub fioletowo zabarwiony. Przysadka pojedyncza, mięsista, długości ok. 2 mm. Listki okwiatu wolne, te wewnętrznego okółka zrośnięte w rurkę z trzema łatkami. Prątniczki i pręcik położone w dwóch okółkach, zrośnięte u nasady w rurkę zespoloną z rurką okwiatu. W zewnętrznym okółku obecne są dwa listkowate prątniczki. W wewnętrznym okółku obecne są dwa prątniczki, z czego jeden jest kapturkowaty z ostrogowatym wyrostkiem, oraz pręcik. Zalążnia dolna, brodawkowata, trójkomorowa[5].
Owoce
Pomarańczowożółte, pękające torebki o średnicy około 1,5 cm, zawierające od jednego do trzech błyszczących, czarnych lub brązowawych nasion o średnicy ok. 7 mm, u nasady z brązowawobiałą osnówką[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
W Beninie kwitną w sierpniu i owocują od sierpnia do grudnia[5].
Siedlisko
Gatunek ten występuje w lasach galeriowych lub formacjach zaroślowych, w pobliżu wody[4], a także w wilgotnych lasach równikowych, lasach wtórnych i na porębach, na wysokości do 1200 m n.p.m.[5]
Relacje międzygatunkowe
Roślina żywicielska rusałkowatych z gatunków Bicyclus ephorus, Charaxes lycurgus i Ch. zelica[6].
Szympansy wykorzystują zwinięte liście tej rośliny do pozyskiwania wody zbierającej się w naturalnych otworach drzew[7].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n wynosi 22 i 24[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek z monotypowego rodzaju Trachyphrynium z rodziny marantowatych (Marantaceae)[3].

Nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]
Etymologia nazwy naukowej
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od dodania greckiego słowa τραχύς (trachys – szorstki) do nazwy rodzaju Phrynium[9].
Synonimy nomenklatoryczne[3]

Hybophrynium braunianum K.Schum. in Bot. Jahrb. Syst. 15: 428 (1892)bazonim

Synonimy taksonomiczne[3]

Bamburanta arnoldiana L.Linden in Semaine Hort. 4: 463 (1900)

Znaczenie użytkowe

[edytuj | edytuj kod]
Rośliny lecznicze
Roślina wykorzystywana jest w tradycyjnej medycynie afrykańskiej. Sok z korzenia, często mieszany z sokiem innych marantowatych, podaje się w leczeniu zaburzeń psychicznych. Mieszaninę prażonego i sproszkowanego korzenia z solą i nasionami Aframomum melegueta wciera się w skaryfikację w leczeniu reumatyzmu. W Demokratycznej Republice Konga okład z liści stosuje się na stany zapalne, a podgrzane i rozdrobnione liście jako okład na wysuszone i popękane podeszwy stóp[4]. W Ghanie młode pędy żuje się z orzechami koli jako afrodyzjak. W Nigerii korzeń i owoce wykorzystuje się jako składniki mieszanek wspomagających rozwój płodu, a osnówkę stosuje się w leczeniu kaszlu. W Kongo wywar z gałązek pije się na przepuklinę i bóle brzucha, a podgrzane i rozdrobnione liście stosuje się jako okład na wysuszone i popękane podeszwy stóp[5].
Rośliny spożywcze
Owoce tej rośliny są jadalne[4]. Baka spożywają prażone nasiona jako przekąskę. W Ghanie spożywa się osnówkę nasion[5].
Rośliny włóknodajne
Liście wykorzystuje się do owijania chikwangue i soli morskiej. Łodygi są szeroko stosowane do wyplatania koszy, mat, sit, uli oraz pułapek na ryby i szczury, a także przy budowie domów[4].
Inne zastosowania
W Ghanie nasiona wykorzystuje się do wyrobu koralików i naszyjników[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-17] (ang.).
  3. a b c d Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).
  4. a b c d e f Paul Latham, Augustin Konda ku Mbuta: Useful plants of Kongo Central Province, Democratic Republic of Congo. Wyd. 2. T. 2. Salvation Army, s. 532. ISBN 978-0-9554208-7-0.
  5. a b c d e f g h i j k l m M. Brink, E.G. Achigan-Dako: Plant resources of tropical Africa. T. 16: Fibres. Weikersheim: Margraf, 2012, s. 435–437. ISBN 978-92-9081-481-8.
  6. Global Biotic Interactions: An open infrastructure to share and analyze species-interaction datasets. Ecological Informatics. [dostęp 2023-10-13].
  7. Julian Oliver Caldecott, Lera Miles: World atlas of great apes and their conservation. Berkeley: University of California Press, 2005, s. 69. ISBN 0-520-24633-0.
  8. Grit Winterfeld, Alexandra Ley, Matthias H. Hoffmann, Juraj Paule i inni. Dysploidy and polyploidy trigger strong variation of chromosome numbers in the prayer-plant family (Marantaceae). „Plant Systematics and Evolution”. 306 (2), 2020-04. DOI: 10.1007/s00606-020-01663-x. 
  9. Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants. CRC Press, 2012, s. 2696. ISBN 978-1-4822-5064-0.