Tragurio
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tragurio – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Na tarczy dzielonej w słup, w polu prawym, czerwonym, połuorzeł srebrny, ukoronowany, z mieczem w łapie;
Pole prawe w pas, od czoła smok czarny, ziejący ogniem, od podstawy drzewo rozdarte, zielone, na którym ptak barwy nieznanej trzymający gałązkę z różą czerwoną.
Klejnot nieznany.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany Mateuszowi Coss de Tragurio i Janowi Statilio 10 kwietnia 1525.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Tragurio, Statilio.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 296. ISBN 83-7181-217-5.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |