Trzydniowiański Wierch
 Trzydniowiański Wierch. Ponad nim Ornak i Ciemniak. Widok z Grzesia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1758 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′10,4″N 19°48′12,1″E/49,219556 19,803361
| |
Trzydniowiański Wierch (1758 m) – szczyt w polskich Tatrach Zachodnich.
Topografia
[edytuj | edytuj kod]Znajduje się w dość długiej północnej grani Kończystego Wierchu i jest ostatnim na północ wybitniejszym szczytem w tej grani. Ma trzy grzbiety:
- południowy, leżący w tej grani,
- północny, zwany Kulawcem i będący jej przedłużeniem,
- północno-zachodni zakończony wzniesieniem zwanym Ropą[1].
Trzydniowiański Wierch sąsiaduje ze znajdującym się na południe Czubikiem (1845 m), od którego oddzielony jest Przełęczą nad Szyją (1754 m). Pomiędzy północną i północno-zachodnią granią Trzydniowiańskiego Wierchu znajduje się wąska Dolina Trzydniowiańska oraz krótszy od niej żleb Krowiniec[1].
Trzydniowiański Wierch ma dwa wierzchołki. Niższy ma wysokość 1758 m. Na południe, ok. 150 m od niego w południowej grani znajduje się drugi, nienazwany wierzchołek o wysokości 1762 m. Wschodnie stoki Trzydniowiańskiego Wierchu opadają do Doliny Starorobociańskiej (wschodnie odgałęzienie górnej części Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich kilka żlebów, w kierunku od północy na południe są to: Mokry Żleb, Wydarty Żleb i Dwojakowy Żleb. Południowo-zachodnie stoki opadają do Doliny Jarząbczej (zachodnie odgałęzienie górnej części Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich grzbiet Pośredniej Kopy oddzielający Szeroki Żleb od Wąskich Żlebków[1].
Opis szczytu
[edytuj | edytuj kod]Dawniej był wypasany. Zbocza północne wchodziły w skład Hali Trzydniówka i od niej pochodzi nazwa szczytu. Zbocza zachodnie wchodziły w skład Hali Jarząbczej[2]. Zbudowany jest ze skał metamorficznych; alaskitów przewarstwionych mylonitami. Na zachodnich zboczach wystają z nich białe skałki z kwarcytu, nazywane Gęsiami. W jego północno-zachodnich stokach prowadzono w XIX wieku, a prawdopodobnie już w XVIII prace górnicze. Górne partie porośnięte są niską murawą z sitem skuciną i kępami borówek, które jesienią przebarwiają stoki na czerwono. Z wierzchołka rozciągają się widoki na Tatry Zachodnie, w tym pobliski Kominiarski Wierch i Ornak. W zimie bywa odwiedzany przez narciarzy[3].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
– czerwony, zataczający pętlę od Polany Chochołowskiej przez Wyżnią Jarząbczą Polanę i Jarząbcze Szałasiska na szczyt Trzydniowiańskiego Wierchu, stąd grzbietem Kulawca i Krowińcem do polany Trzydniówki w Dolinie Chochołowskiej[1].
- Czas przejścia z Polany Chochołowskiej na szczyt: 2:20 h, ↓ 1:50 h
- Czas przejścia ze szczytu do Polany Trzydniówka: 1:35 h, ↑ 2 h
– zielony szlak, trawersujący wierzchołek Czubika i prowadzący na Kończysty Wierch. Czas przejścia: 50 min, ↓ 40 min
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
