Tyranny (gra komputerowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyranny
Producent

Obsidian Entertainment

Wydawca

Paradox Interactive

Silnik

Unity

Wersja

1.0.4[1]

Data wydania

10 listopada 2016[2]

Gatunek

komputerowa gra fabularna

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, OS X, Linux

Nośniki

dystrybucja cyfrowa

Kontrolery

klawiatura, mysz

Strona internetowa

Tyrannykomputerowa gra fabularna stworzona przez Obsidian Entertainment. Została wydana 10 listopada 2016 roku przez Paradox Interactive na systemy Windows, OS X i Linux.

Akcja gry toczy się w świecie, którego większość podbiły armie zła. Celem gracza jest dokończenie dzieła i pomoc w podbiciu ostatnich obszarów.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Tyranny rozgrywa się w Terratusie, fikcyjnym świecie fantasy. Siły zła pod dowództwem hegemona Kyrosa podbijają kolejne znane obszary i przez ponad 400 lat nikt nie może ich powstrzymać. Kyros jako jedyny może wydawać tzw. Edykty – potężne czary, których moc jest w stanie niszczyć całe miasta. Namiestnikami władcy są istoty posiadające zdolności magiczne zwane Archontami. Na jego polecenie mogą dowodzić armiami i władać obszarami królestwa. Akcja gry toczy się w Terasach, ostatnim wolnym regionie, którego mieszkańcy nie ugięli się przed tyranem. Gracz przyjmuje rolę Przedstawiciela, a jego celem jest pilnowanie, by wola Kyrosa była egzekwowana.

W Terasach istnieją różne ugrupowania, a do najważniejszych należą: Wzgardzeni walczący pod przywództwem Archonta wojny, Szkarłatny Chór pod wodzą Archonta tajemnic i walcząca z armią zła Gwardia Vendrieńska. W trakcie rozgrywki bohater spotyka postacie, które mogą się do niego przyłączyć. Są to Archont pieśni – Sirina, wojownik Kamiennych Tarcz – Barik, członkini Szkarłatnego Chóru – Zwrotka, mag Lantry, mag wody Eb i bestia Zabija-w-cieniu[3].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Tyranny to komputerowa gra fabularna z widokiem izometrycznym. Gra rozpoczyna się od stworzenia postaci i wyboru umiejętności. W przeciwieństwie do wielu innych gier z tego gatunku nie można wybrać rasy i klasy. Przed rozpoczęciem właściwej rozgrywki gracz może wybrać tzw. tryb podboju. Jest to symulacja trzech lat, w trakcie których armie Kyrosa podbijają kolejne obszary. Tryb składa się z szeregu podejmowanych wyborów, które mają wpływ na dalszy przebieg gry.

Podobnie jak w innych grach fabularnych, gracz spotyka na swojej drodze postaci niezależne, z których część można przyłączyć do drużyny, inne z kolei mogą zlecić wykonanie zadań. Wybierane opcje dialogowe podczas rozmów z napotkanymi osobami mają wpływ na reputację głównego bohatera. Wysoki współczynnik negatywnej lub pozytywnej reputacji skutkuje przyznaniem dodatkowych umiejętności. Walka prowadzona jest w czasie rzeczywistym z możliwością włączenia aktywnej pauzy. Postacie mogą używać broni białej, dystansowej i magii. Gra kończy się porażką w momencie, gdy poziom życia wszystkich postaci spadnie do zera[4].

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku studio wydało grę Pillars of Eternity ufundowaną ze składek w serwisie Kickstarter, co uratowało firmę przed bankructwem[5]. Tyranny, podobnie jak Pillars of Eternity, powstała przy użyciu zmodyfikowanego silnika Unity[6]. Reżyser gry Brian Heins powiedział, że zespół uporał się z większością problemów technicznych podczas prac przy Pillars of Eternity, co pozwoliło im skupić się na samej grze[7]. Produkcję gry zapowiedziano oficjalnie podczas Game Developers Conference w marcu 2016 roku[6]. W trakcie tworzenia autorzy czerpali inspiracje z wielu mediów. Motywacją dla hełmu Głosów Nerata była postać Gemini z serialu Thundarr the Barbarian. Modele głównej postaci były wzorowane na tych pochodzących z animowanych serialów o Batmanie, komiksów o Hellboyu i serialu Gwiezdne wojny: Wojny klonów. Wygląd Wzgardzonych oparto na gwardii Minga z filmu Flash Gordon. Broń dostępna w grze została zaprojektowana tak, by pasowała do epoki brązu, ale nie miała powiązań kulturowych[8].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Eurogamer 6/10[9]
Gry-Online 7/10[10]
GameSpot 8/10[11]
IGN 8,3/10[12]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

PC: 80,16% (z 38 recenzji)[13]

Metacritic

PC: 80/100 (z 67 recenzji)[14]

Gra została dobrze przyjęta przez media branżowe. Chwalono unikalną fabułę, bogaty i ciekawie zaprojektowany świat i wpływ wyborów gracza na rozgrywkę. Grzegorz Bobrek pochwalił wybory moralne, których gracz musi dokonać w trybie podboju, i limit czasowy w głównym zadaniu z pierwszego aktu. Docenił też to, że wypróbowanie wszystkich opcji dialogowych może się skończyć dla gracza negatywnie. Redaktor skrytykował walkę, która jego zdaniem jest nudna i stanowi sztuczne wydłużenie rozgrywki[10]. Leif Johnson z IGN podkreślił, że choć gra jest krótka, to można ją przejść na różne sposoby i dokonać innych wyborów. Jako jeden z pozytywnych aspektów uznał limit postaci w drużynie wynoszący cztery. Jego zdaniem pozwala to na lepsze zarządzanie nimi w walce i łatwiejsze rozdzielanie przedmiotów. Za negatywne redaktor uznał małą różnorodność przeciwników i ich rozmieszczenie w poszczególnych lokalizacjach[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tyranny Patch Notes – 1.0.4.0048. steamcommunity.com, 2017-01-23. [dostęp 2017-05-06].
  2. Tyranny. Gry-Online. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  3. Obsidian Entertainment, Tyranny. Paradox Interactive, 10 listopada 2016. Windows (wersja 1.04). (pol.).
  4. Łukasz Wiśniewski: Tyranny – poradnik do gry. Gry-Online, 2016. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
  5. Nathan Grayson: Tyranny Emerged From The Game That Nearly Sank Obsidian. 2016-03-28. (ang.).
  6. a b Christopher Livingstone: Obsidian's Tyranny explores what happens after the bad guys win. 2016-03-22. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (ang.).
  7. Jeremy Peel: A deeper dive into Tyranny, an evil RPG without the "moustache-twiddling". 2016-06-22. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (ang.).
  8. Artbook dołączony do gry s.58-111
  9. Artur Cnotalski: Recenzja Tyranny – niezbyt pociągające zło. Eurogamer.pl, 2016-11-16. [dostęp 2017-05-16].
  10. a b Grzegorz Bobrek: Recenzja gry Tyranny – RPG dramatycznych kontrastów. Gry-Online, 2016-11-15. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
  11. Brett Todd: Tyranny Review. GameSpot, 2016-11-11. [dostęp 2017-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-03)]. (ang.).
  12. a b Leif Johnson: Tyranny Review. IGN, 2016-11-10. [dostęp 2017-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-13)]. (ang.).
  13. Tyranny for PC. GameRankings. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).
  14. Tyranny for PC Reviews. Metacritic. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]