U-13 (1935)
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
20 czerwca 1935 |
| Wodowanie |
9 listopada 1935 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
30 listopada 1935 |
| Zatonął |
31 maja 1940 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 279 t |
| Długość |
42,7 m |
| Szerokość |
4 m |
| Napęd | |
| na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne | |
| Prędkość |
na powierzchni 13 w. |
| Uzbrojenie | |
| 3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm | |
| Załoga |
25 |
U-13 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy[1]: Oblt. Hans-Gerrit von Stockhausen, Oblt. Wolfgang Lüth.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okręt wchodził w skład 1. Flotylli U-Bootów. Odbył dziesięć patroli bojowych, podczas których (także za pomocą min) zatopił 9 jednostek przeciwnika o łącznej pojemności 28 056 BRT i uszkodził dalsze trzy (26 218 BRT).
U-13 został zatopiony 31 maja 1940 roku przez brytyjski slup HMS „Weston” na południowy wschód od Lowestoft; cała załoga przeżyła. Grupa abordażowa zdobyła wałki szyfrujące Enigmy i rozkazy operacyjne, w tym ten, który zakazywał ratowania rozbitków ze statków zatopionych wokół Wysp Brytyjskich. Rozkazy wykorzystano jako dowód w procesie norymberskim Karla Dönitza.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 1], Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
- U-13. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-23]. (ang.).
- U-12 Typ IIB. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).