TCG Gaziantep (1980)

TCG Gaziantep
	; TCG "Gaziantep" w 2007 roku
Klasa	fregata rakietowa
Typ	Gabya
	Historia
Stocznia	Todd Pacific
Położenie stępki	30 lipca 1979
Wodowanie	16 lutego 1980
	US Navy
Nazwa	USS Clifton Sprague (FFG-16)
Wejście do służby	21 marca 1981
Wycofanie ze służby	2 czerwca 1995
	Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa	TCG Gaziantep (F-490)
Wejście do służby	24 lipca 1998
Los okrętu	w służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 4100 t
Długość	135,6 metra
Szerokość	13,7 metra
Zanurzenie	5,8 m (sam kadłub); 7,5 m (z opływnikiem sonaru)
	Napęd
	2 turbiny gazowe GE LM 2500 o mocy 40000 KM łącznie, napędzające 1 śrubę nastawną; napęd pomocniczy: 2 x elektryczne pędniki gondolowe ABB o łącznej mocy 720 KM dla manewrów oraz jako napęd awaryjny
Prędkość	+29 węzłów
Zasięg	4500 Mm przy 20 w.; 5400 przy 16 w.
	Sensory
	radar 3D dalekiego zasięgu AN/SPS-49,; radar AN/SPS-55 Surface Search
	Uzbrojenie
	przeciwokrętowe: 2 x RGM-84 Harpoon; przeciwlotnicze: 9 x RIM-66E SM-1MR Block VI; 1 armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm,; CIWS: Phalanx 20 mm Block 15 Mod 0,; 1 wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod 4 Block 6
Wyrzutnie torpedowe	2 × III Mk 32 kalibru 324 mm (ZOP)
	Wyposażenie
	system GENESIS
	Wyposażenie lotnicze
	2 x śmigłowce S-70B-28
Załoga	181
	Multimedia w Wikimedia Commons

TCG Gaziantep (F-490) – turecka fregata rakietowa typu Gabya, pierwsza jednostka z serii. Dawny USS „Clifton Sprague” (FFG-16).

Służba w US Navy

Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Oliver Hazard Perry.

Okręt zamówiono w stoczni Bath Iron Works 27 lutego 1976 roku jako jedna z fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry. Stępkę położono 30 lipca 1979, zaś wodowanie odbyło się 16 lutego 1980. Jednostkę wcielono do służby w US Navy 21 marca 1981 jako USS „Clifton Sprague” (FFG-16). Został wycofany ze służby 2 czerwca 1995 roku w bazie morskiej w Mayport na Florydzie. Okręt przekazano Tureckiej Marynarce Wojennej w 1997 roku^[1].

Służba w Tureckiej Marynarce Wojennej

Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Gabya.

Jednostka ta była pierwszą z trzech ex-amerykańskich jednostek, które przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w sierpniu 1997 roku na zasadach programu EDA (Excess Defense Articles). Strona turecka musiała jedynie ponieść koszty związane z doprowadzeniem fregat do stanu użyteczności, zainstalowaniem uzbrojenia, przeszkoleniem załogi, dokumentacji technicznej, zapasu części zamiennych oraz amunicji. TCG Gaziantep, dawny USS Clifton Sprague (FFG-16), wcielony został do służby 28 lipca 1998 roku^[2]^[3].

Fregata przeszła program modernizacji, który obejmował doposażenie okrętu w turecki cyfrowy system zarządzania walką o nazwie GENESIS (Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). System został zaprojektowany i wdrożony wspólnie przez turecką marynarkę wojenną i HAVELSAN, turecką firmę produkującą sprzęt elektroniczny i oprogramowanie^[4].

Przypisy

↑ Clifton Sprague (FFG-16) [online], public2.nhhcaws.local [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ TCG Gaziantep F-490 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .
↑ GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).
↑ Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[1] Clifton Sprague (FFG-16) [online], public2.nhhcaws.local [dostęp 2021-02-28] (ang.).

[2] TCG Gaziantep F-490 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[3] GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).

[4] Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[1]

[2]

[3]

[4]

United States Navy (wycofane)	„Oliver Hazard Perry” „McInerney” „Wadsworth” „Duncan” „Clark” „George Philip” „Samuel Eliot Morison” „Sides” „Estocin” „Clifton Sprague” „John A. Moore” „Antrim” „Flatley” „Fahrion” „Lewis B. Puller” „Jack Williams” „Copeland” „Gallery” „Mahlon S. Tisdale” „Boone” „Stephen W. Groves” „Reid” „Stark” „John L. Hall” „Jarrett” „Aubrey Fitch” „Underwood” „Crommelin” „Curts” „Doyle” „Halyburton” „McClusky” „Klakring” „Thach” „De Wert” „Rentz” „Nicholas” „Vandegrift” „Robert G. Bradley” „Taylor” „Gary” „Carr” „Hawes” „Ford” „Elrod” „Simpson” „Reuben James” „Samuel B. Roberts” „Kauffman” „Rodney M. Davis” „Ingraham”
Royal Australian Navy (typ Adelaide) (wycofane)	„Adelaide” „Canberra” „Sydney” „Darwin” „Melbourne” „Newcastle”
Armada Española (typ Santa María)	„Santa María” „Victoria” „Numancia” „Reina Sofía” „Navarra” „Canarias”
Marynarka Wojenna Republiki Chińskiej (typ Cheng Kung)	„Cheng Kung” „Cheng Ho” „Chi Kuang” „Yueh Fei” „Tzu I” „Pan Chao” „Chang Chien” „Tian Dan” „Ming-Chuan” „Feng Jia”
Polska Marynarka Wojenna	„Generał Tadeusz Kościuszko” „Generał Kazimierz Pułaski”
Armada de Chile (typ Adelaide)	„Capitán Prat” „Almirante Latorre”
Pakistan Navy	„Alamgir”
Bahrajn	„Sabha”
Türk Deniz Kuvvetleri (typ Gabya)	„Gaziantep” „Giresun” „Gemlik” „Gelibolu” „Gökçeada” „Gediz” „Gökova” „Göksu”
Egipska Marynarka Wojenna	„Sharm El-Sheik” „Toushka” „Alexandria” „Taba”