Ulica św. Sebastiana w Krakowie
| Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica św. Sebastiana, widok od ul. św. Gertrudy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
250 m | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||
| 50,055582°N 19,941993°E/50,055582 19,941993 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica św. Sebastiana – ulica w Krakowie, w dzielnicy I na Stradomiu oraz Kazimierzu.
Łączy ulicę św. Gertrudy z Dietla. Wytyczono ją pod koniec lat 70. XIX wieku w ramach porządkowania terenu po likwidowanym korycie Starej Wisły. Swą nazwę (wziętą od kościoła św. Sebastiana) oficjalnie otrzymała w roku 1878, ale funkcjonowało ona już wcześniej. Zabudowa ulicy pochodzi z końca XIX wieku, a tworzą ją czynszowe kamienice i kilka willi. Pod numerami 9-11 znajduje się modernistyczny zespół dawnej Łaźni Rzymskiej (wzniesiona w 1912, projekt (Józefa Pakiesa i W. Krzyżanowskiego).
Pod numerem 9 mieści się Muzeum Przyrodnicze Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN. W zbiorach posiada m.in. jedyny na świecie kompletnie zachowany okaz nosorożca włochatego z epoki plejstocenu, odnaleziony w I połowie XX w. w Staruni na Podkarpaciu[1].
Na tyłach kamienic południowej pierzei, w kwartale między ulicami Stradomską, św. Gertrudy, św. Sebastiana i J. Dietla znajduje się Ogród Księży Misjonarzy.
Według Tadeusza Isakowicza w czasach PRL była miejscem operacji „Sadzawka”, która dotyczyła penetracji środowiska homoseksualnego, w tym księży, koncentrującego się wokół łaźni rzymskiej na tej ul. św. Sebastiana.[2]
-
ul. św. Sebastiana 6
Willa proj. Maksymilian Nitsch (1883) -
ul. św. Sebastiana 8
Willa proj. Maksymilian Nitsch (1883) -
ul. św. Sebastiana 10
Kamienica proj. Henryk Lamensdorf (1910) -
ul. św. Sebastiana 12 (ul. Bogusławskiego 9)
Willa (dom własny) proj. Karol Knaus (1883) -
ul. św. Sebastiana 16
Kamienica proj. Leopold Tlachna (1910) -
ul. św. Sebastiana 20
Kamienica (ok. 1930) -
ul. św. Sebastiana 22
Kamienica proj. Nachman Kopald, Wilhelm Apter (1893) -
ul. św. Sebastiana 33
Kamienica proj. L. Hercok (przed 1908)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków 2000.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Rożek: Zwiedzamy Kraków w trzy dni. Kraków: WAM, 2008, s. 184. ISBN 978-83-7505-090-5.
- ↑ Pedofilia w kościele. Ksiądz Isakowicz - Zaleski zarzuca kardynałowi Dziwiszowi… kłamstwo? [online], KRKnews, 16 września 2020 [dostęp 2020-09-16] (pol.).