Przejdź do zawartości

Unia Indyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Unia Indyjska
Union of India
1947–1950
Godło Flaga
Godło Flaga
Ustrój polityczny

Federalna monarchia parlamentarna

Stolica

New Delhi

Data powstania

15 sierpnia 1947

Data likwidacji

26 stycznia 1950

Władca

Jerzy VI Windsor

Gubernator generalny

Chakravarthi Rajagopalachari

Premier

Jawaharlal Nehru

Powierzchnia

3 287 590 km²

Populacja (1950)
• liczba ludności


357 561 000

• gęstość

108 os./km²

Waluta

Rupia indyjska

Strefa czasowa

UTC +5:30

Narody i grupy etniczne

Hindusi (dominujący)

Język urzędowy

hindi, angielski i lokalne

Religia dominująca

Hinduizm

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Unia Indyjska (ang. Union of India, czasami także Dominium Indii) – historyczne państwo położone w Azji, na terenie obecnych Indii, istniejące w latach 1947–1950.

Unia Indyjska była bezpośrednim poprzednikiem istniejącego dziś państwa indyjskiego, powstała 15 sierpnia 1947 roku w wyniku deklaracji niepodległości Indii. Było to państwo o ustroju monarchicznym, będące w unii personalnej z Wielką Brytanią. 26 stycznia 1950 roku państwo uległo przekształceniu w obecnie istniejącą Republikę Indii.

Gubernatorzy generalni Indii

[edytuj | edytuj kod]

Premierzy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]