Uniwersytet w Kinszasie
4°25′10″S 15°18′35″E/-4,419444 15,309722 Główny budynek uniwersytetu | |
| Dewiza |
Scientia Splendet et Conscientia |
|---|---|
| Data założenia |
1954 |
| Typ |
publiczna |
| Państwo | |
| Liczba pracowników • naukowych |
|
| Liczba studentów |
26 000 |
| Rektor |
Lututala Mumpasi |
Położenie na mapie Demokratycznej Republiki Konga  | |
| 4°25′10″S 15°18′35″E/-4,419444 15,309722
| |
| Strona internetowa | |
Uniwersytet w Kinszasie (fr. Université de Kinshasa) – uczelnia wyższa o statusie uniwersytetu publicznego z siedzibą w Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga. Powstała w 1981 roku po podziale Państwowego Uniwersytetu Zairu na trzy odrębne instytucje.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki uczelni sięgają 1954 roku, kiedy to belgijskie władze kolonialne założyły w Kinszasie Uniwersytet Lowanium w odpowiedzi na krytykę, że robią zbyt mało w kierunku edukacji Kongijczyków. Początkowo szkoła stowarzyszona była z Katolickim Uniwersytetem w Lowanium. Po oficjalnym otwarciu uczelnia otrzymała duże subwencje finansowe od rządu kolonialnego, Fundacji Forda, Fundacji Rockefellera i Amerykańskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego[1]. Z czasem została też uznana najlepszym uniwersytetem w Afryce[2].
W sierpniu 1971 roku uczelnia została połączona z protestanckim Université Libre du Congo oraz Uniwersytetem Kongijskim w Lubumbashi tworząc Państwowy Uniwersytet Zairu (Université Nationale du Zai"re)[1]. Wtedy też związki z Katolickim Uniwersytetem w Lowanium zostały zerwane, a subwencje finansowe mocno ograniczone. Decyzja o połączeniu prywatnych szkół i scentralizowaniu systemu, przynajmniej częściowo zapobiegła politycznym demonstracjom w kampusach. Ponadto całym systemem edukacji wyższej kierował jeden rektor, a wszyscy pracownicy otrzymywali wypłaty z państwowego budżetu[1].
Jednakże na początku lat 80. tak scentralizowany system stał się zbyt uciążliwy, więc w 1981 roku zapadła decyzja o powołaniu trzech oddzielnych uczelni: Uniwersytetu w Kinszasie, Uniwersytetu Kisangani i Uniwersytetu Lubumbashi.
W latach 80. nowo powstały Uniwersytet w Kinszasie zmagał się z poważnymi problemami finansowymi, które spowodowane były zmniejszonym wsparciem ze strony rządu. 90 procent budżetu szkoły pochodziło bowiem ze środków państwowych, a tylko kilka z opłat studentów. To przełożyło się na fatalny stan i warunki panujące w kampusie[2]. By temu przeciwdziałać władze uczelni w 1985 i 1989 roku podniosły opłaty za czesne o 500 procent, przeprowadziły głębokie cięcia wydatków oraz zawiesiły prawie wszystkie stypendia i pomoce finansowe dla studentów. Zmiany przyniosły pożądany skutek i w 2002 roku rząd dopłacił do uniwersyteckiego budżetu, wynoszącego 4,3 mln dolarów, jedynie 8000 dolarów[1].
Reaktor jądrowy[edytuj | edytuj kod]
W 1958 roku na uniwersytecie zbudowano pierwszy w Afryce reaktor jądrowy, zwany TRICO I[3]. Jego nazwa była połączeniem słów TRIGA oraz Congo. W czasie, gdy powstawał, Zair znajdował się jeszcze pod kontrolą Belgów, którzy zbudowali go we współpracy z rządem amerykańskim oraz przedsiębiorstwem General Atomics. W 1967 roku Unia Afrykańska powołała Regionalne Centrum Badań Jądrowych, a Stany Zjednoczone zgodziły się na dostarczenie nowego reaktora typu TRIGA, po tym jak pierwszy reaktor został w 1970 roku wyłączony[4]. TRICO II został uruchomiony w 1972 r. i działał do 1998 r. Ponieważ pod koniec lat 80. rząd Demokratycznej Republiki Konga wstrzymał finansowanie programu, to Stany Zjednoczone odmówiły wysyłania części zamiennych.
Wydziały[edytuj | edytuj kod]
Obecnie uniwersytet posiada 10 wydziałów:
- Wydział Humanistyczny
- Wydział Prawa
- Wydział Ekonomii i zarządzania
- Wydział Nauk społecznych i administracji
- Wydział Inżynieryjny
- Wydział Nauk ścisłych
- Wydział Rolnictwa
- Wydział Psychologii i oświaty
- Wydział Medycyny
- Wydział Farmaceutyczny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d World Bank: Education In the Democratic Republic of Congo. Waszyngton: World Bank Publications, 2005, s. 102-122. ISBN 978-0-8213-6121-4.
- ↑ a b Steven Greenhouse. Kinshasa Journal; Hunger Competes With a Thirst for Knowledge. „The New York Times”, s. 4, 1988-06-02. Nowy Jork. (ang.).
- ↑ Can Africa go nuclear energy demands battle safety concerns across continent. ibtimes.com, 2013-07-24. [dostęp 2014-07-15]. (ang.).
- ↑ Research Reactors in Africa. iaea.org. [dostęp 2014-07-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona (fr.)