Uniwersytet w St. Gallen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniwersytet w St. Gallen
Universität St. Gallen
Godło
Ilustracja
Budynek główny, projektu Herzog & de Meuron
Data założenia

25 maja 1898

Typ

uniwersytet publiczny

Państwo

 Szwajcaria

Kanton

 St. Gallen

Adres

St. Gallen

Liczba studentów

8020[1]

Rektor

Thomas Bieger

Członkostwo

CEMS, EQUIS, AACSB

Położenie na mapie Sankt Gallen
Mapa konturowa Sankt Gallen, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet w St. Gallen”
Położenie na mapie Szwajcarii
Mapa konturowa Szwajcarii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet w St. Gallen”
Ziemia47°25′53″N 9°22′29″E/47,431389 9,374722
Strona internetowa

Uniwersytet w St. Gallen (niem. Universität St. Gallen; skrótowiec HSG, od dawnej nazwy Handels-Hochschule St. Gallen) – szwajcarski uniwersytet publiczny znajdujący się w mieście St. Gallen, założony w 1898. Specjalizuje się w studiach menadżerskich, ekonomii, prawie i stosunkach międzynarodowych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek Instytutu EUR-HSG

Uczelnię założono w 1898 pod nazwą Akademii Handlowej (niem. Handelsakademie). W 1911 zmieniono jej nazwę na Wyższą Szkołę Handlową (niem. Handels-Hochschule). W 1938 uchwalono nową ustawę, dzięki której uczelnia uzyskała prawo przyznawania tytułów doktorskich. W latach 1941-45 studiowało w niej wielu Polaków – żołnierzy i oficerów z internowanej w Szwajcarii 2 Dywizji Strzelców Pieszych. W 1963 nastąpiła zmiana nazwy na Hochschule für Wirtschafts- und Sozialwissenschaften, a w 1989 na Hochschule St. Gallen für Wirtschafts-, Rechts- und Sozialwissenschaften. Od 1994 uczelnia funkcjonuje pod obecną nazwą.

W 2001 nastąpiła restrukturyzacja uczelni – Uniwersytet St. Gallen jako pierwszy w Szwajcarii dostosował się do programu procesu bolońskiego[2][3].

Uniwersytet w Sankt Gallen uważany jest za jedną z najlepszych niemieckojęzycznych uczelni biznesowych. Od 2011 co roku wygrywa prestiżowy ranking Masters in Managment[4] organizowany przez dziennik Financial Times, a przedstawiający najlepsze na świecie magisterskie kierunki z zarządzania[5]. Uczelnia bardzo dobrze wypada również w innych rankingach, prowadzonych na przykład przez Die Zeit[6] czy Handelsblatt(inne języki)

Co roku od 1970 organizowana jest prestiżowa konferencja naukowa – St. Gallen Symposium[7] – podczas której przyznawane są nagrody St. Gallen Wings of Excellence Award[8].

Struktura i kampus[edytuj | edytuj kod]

Kampus uniwersytecki
Uniwersytet w St. Gallen, a za nim starówka miasta z opactwem św. Galla

Od 2011 na Uniwersytet w St. Gallen składa się pięć szkół (wydziałów):

  • SoM-HSG – wydział zarządzania
  • SoF-HSG – wydział finansów
  • LS-HSG – wydział prawa
  • SEPS-HSG – wydział ekonomii i nauk politycznych
  • SHSS-HSG – wydział humanistyczny i nauk społecznych

Blisko 40 instytutów i ośrodków badawczych stanowi integralną część uniwersytetu[9][10].

Uczelnia ulokowana jest blisko starówki Sankt Gallen, na szczycie wzgórza Rosenberg, między Jeziorem Bodeńskim a wzgórzami Alp. Centrum kongresowe, w którym odbywa się St. Gallen Symposium, znajduje się kilka minut drogi od głównego kampusu.

Poszczególne budynki projektowane były przez wybitnych szwajcarskich architektów, w tym biuro architektoniczne Herzog & de Meuron.

W budynku biblioteki uniwersyteckiej prezentowana jest kolekcja sztuki współczesnej – między innymi dzieła Braque'a, Miró, Caldera, Giacomettiego[11].

Absolwenci[edytuj | edytuj kod]

Przywódcy państw[edytuj | edytuj kod]

Inni[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Teaching and Learning. unisg.ch. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-11)]., Universität St. Gallen
  2. The founding years. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-11)].
  3. HSG and the Executive Campus. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-11)].
  4. Financial Times – Business Education
  5. 10 najlepszych uczelni świata i Polacy
  6. CHE Hochschulranking 2014/15.
  7. HSG bereit für Symposium
  8. Jury Nagrody. [dostęp 2015-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-16)].
  9. Centra. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)].
  10. Instytuty. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)].
  11. Kunst am Bau. [dostęp 2015-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]