47°25′24″N 9°22′38″E/47,423333 9,377222St. Gallen
| |||
| |||
| |||
| Państwo |  Szwajcaria
| ||
| Kanton |  Sankt Gallen
| ||
| Zarządzający | Thomas Scheitlin↗ | ||
| Powierzchnia | 39,41 km² | ||
| Wysokość | 675 m n.p.m. | ||
| Populacja (2005) • liczba ludności |
70 316 | ||
| Nr kierunkowy | 071 | ||
| Kod pocztowy | 9000-9029 | ||
| Tablice rejestracyjne | SG | ||
Plan St. Gallen
| |||
Położenie na mapie Sankt Gallen   St. Gallen | |||
Położenie na mapie Szwajcarii  St. Gallen | |||
| 47°25′24″N 9°22′38″E/47,423333 9,377222
| |||
| Strona internetowa | |||
St. Gallen, Sankt Gallen (niem. Sankt Gallen lub St. Gallen, nieoficjalnie: fr. Saint-Gall, ret. Son Gagl, wł. San Gallo) – miasto w Szwajcarii, stolica kantonu o tej samej nazwie, liczy 70,3 tys. mieszkańców (2005).
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 612 w Sankt Gallen powstała pustelnia założona przez irlandzkiego mnicha św. Galla, przekształcona później w klasztor, od roku 720 opactwo św. Galla[1]. W wiekach IX-XI był to jeden z najważniejszych europejskich ośrodków kultury monastycznej i sztuki.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Późnobarokowy zespół budynków opactwa (z XVIII wieku) zbudowany w miejscu średniowiecznego klasztoru benedyktynów, z zachowaną kryptą z X wieku. Założycielem kantonu był mnich św. Gall (Gaweł), który traktował to miejsce jako swoją pustelnię. Działo to się w VII wieku. Miasto zostało przekształcone w ośrodek zakonny, kiedy ok. 720 roku powstało tam opactwo, a w 747 zostało opactwem benedyktynów (mniej więcej w tym samym okresie powstało benedyktyńskie opactwo św. Michała Archanioła na Mont Saint-Michel we Francji).
Opactwo jest doskonałym przykładem wielkiego karolińskiego założenia monastycznego. Zostało przebudowane w późniejszym okresie i dziś kościół (a zwłaszcza wnętrze) reprezentuje późny niemiecki barok. W dawnych piwnicach na wino – dziś lapidarium – znajdują się relikty z czasów powstawania opactwa. Katedra świętych Galla i Otmara (prawdziwa nazwa, pochodząca od założycieli), ma konstrukcje przyporową z rotundą i podwójnym chórem. Do katedry przylega dawny dziedziniec z Biblioteką opactwa św. Galla – jedną z najbogatszych i najstarszych na świecie, zawierająca cenne rękopisy, m.in. najstarszy znany na świecie rysunek na pergaminie przedstawiający plan opactwa. W barokowych wnętrzach zgromadzono 150 tys. zbiorów, w tym 2 tys. starych ksiąg rękopiśmiennych, z tego 400 sprzed 1000 roku. Między innymi znajdują się tam bogato ilustrowane manuskrypty irlandzkie i karolińskie. Posiada ona również około tysiąca inkunabułów. W odróżnieniu od większości bibliotek przyklasztornych, Statsbibliothek St. Gallen jest światowym centrum naukowym, umożliwiającym szerokie prowadzenie prac badawczych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 214. ISBN 83-7425-568-4.
| ||||
