Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Plantacja agawy niebieskiej w Tequili w 2017 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
II, IV, V, VI |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2006 |
Położenie na mapie Meksyku  | |
 20°51′34,20″N 103°45′59,76″W/20,859500 -103,766600
| |
Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili[1] (hiszp. Paisaje de agaves y antiguas instalaciones industriales de Tequila) – obiekt kulturowy znajdujący się w zachodnim Meksyku, w stanie Jalisco, wpisany w 2006 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Wpisane na listę światowego dziedzictwa dobro obejmuje obszar o powierzchni 35 018,852 ha (ze strefą buforową wielkości 51 261,334 ha[2]) rozciągający się pomiędzy podnóżem wulkanu Tequila a doliną rzeki Río Grande de Santiago[1][2]. Region ten stanowi jeden z najważniejszych krajobrazów kulturowych Meksyku[2]. W jego skład wchodzą plantacje agawy niebieskiej (Agave tequilana) – rośliny, która od ponad 2 tysięcy lat używana jest do produkcji sfermentowanych napojów (takich jak pulque) i tkanin, a od XVI wieku wykorzystywana jest do wytwarzania napoju alkoholowego o nazwie tequila i uchodzi za ważny element meksykańskiej tożsamości narodowej[1][2].
Oprócz pól agawy obszar ten obejmuje również miejscowości Tequila, El Arenal, Magdalena i Amatitán z gorzelniami założonymi w okresie wzrastającego na świecie popytu na tequilę w XIX i XX wieku, funkcjonującymi do dziś[2]. W okolicy rozsiane są także okazałe rezydencje posiadaczy ziemskich (hacjendy); niektóre pochodzące z XVIII wieku[1][2]. Zarówno one, jak i destylarnie wzniesione są z suszonej na słońcu cegły pokrytej wapnem w kolorze ochry[1]. Budynki te mają charakterystyczne kamienne łuki oraz narożniki, specjalnie profilowane okna oraz neoklasycystyczne i barokowe zdobienia[1]. Budowle te stanowią zespoły architektoniczne odzwierciedlające rozwój techniki produkcji tequili na przestrzeni 250 lat[2].
Region Tequili jest przykładem połączenia dawnych, sięgających jeszcze czasów prekolumbijskich, tradycji lokalnego przemysłu z technologią dostarczoną na tereny Meksyku z Europy i pozostałej części Ameryki Północnej[1]. Wykopaliska archeologiczne przeprowadzone w pobliskim Teuchitlán wykazały obecność na tym terenie kultury Teuchitlán, która miała decydujący wpływ na jego rozwój i kształtowała go w latach 200–900 n.e.[1][2] Jej przedstawiciele zapoczątkowali bowiem system upraw tarasowych na tym obszarze, a pozostałościami po nich są domostwa, wzgórza rytualne, świątynie czy boiska[1].
Fotogaleria[edytuj | edytuj kod]
-
Pole agawy koło Amatitán (2005) -
Dawne domy pracowników fabryki tequili El Jimador w Amatitán (2011) -
Wzgórze ceremonialne w Teuchitlán (2011)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
